κολοβός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κολοβός	η	κολοβή	το	κολοβό
γενική	του	κολοβού	της	κολοβής	του	κολοβού
αιτιατική	τον	κολοβό	την	κολοβή	το	κολοβό
κλητική		κολοβέ		κολοβή		κολοβό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κολοβοί	οι	κολοβές	τα	κολοβά
γενική	των	κολοβών	των	κολοβών	των	κολοβών
αιτιατική	τους	κολοβούς	τις	κολοβές	τα	κολοβά
κλητική		κολοβοί		κολοβές		κολοβά
όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κολοβός < αρχαία ελληνική κολοβός < κόλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kelh₂- (σπάω, κόβω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.loˈvos/

Επίθετο

κολοβός, -ή, -ό

1. (για ζώο) που του έχουν κόψει την ουρά
2. (κατ’ επέκταση) που του λείπει ένα κομμάτι, κουτσουρεμένος, ανολοκλήρωτος

Συγγενικές λέξεις

• ακολόβωτα
• ακολόβωτος
• κολοβά
• κολόβωμα
• κολοβωμένος
• κολοβώνω

Μεταφράσεις

    κολοβός

αγγλικά : docked (en), curtailed (en) γαλλικά : 1. caudectomisé (fr) 2. incomplet (fr), inachevé (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	κολοβός	κολοβή	κολοβόν	κολοβοί	κολοβαί	κολοβά
Γενική	κολοβοῦ	κολοβῆς	κολοβοῦ	κολοβῶν	κολοβῶν	κολοβῶν
Δοτική	κολοβῷ	κολοβῇ	κολοβῷ	κολοβοῖς	κολοβαῖς	κολοβοῖς
Αιτιατική	κολοβόν	κολοβήν	κολοβόν	κολοβούς	κολοβάς	κολοβά
Κλητική	κολοβέ	κολοβή	κολοβόν	κολοβοί	κολοβαί	κολοβά
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			κολοβώ		κολοβά
Γενική-Δοτική			κολοβοῖν		κολοβαῖν

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	κολοβός	κολοβός	κολοβόν	κολοβοί	κολοβοί	κολοβά
Γενική	κολοβοῦ	κολοβοῦ	κολοβοῦ	κολοβῶν	κολοβῶν	κολοβῶν
Δοτική	κολοβῷ	κολοβῷ	κολοβῷ	κολοβοῖς	κολοβοῖς	κολοβοῖς
Αιτιατική	κολοβόν	κολοβόν	κολοβόν	κολοβούς	κολοβούς	κολοβά
Κλητική	κολοβέ	κολοβέ	κολοβόν	κολοβοί	κολοβοί	κολοβά
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			κολοβώ		κολοβώ
Γενική-Δοτική			κολοβοῖν		κολοβοῖν

Ετυμολογία

κολοβός < κόλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kelh₂- (σπάω, κόβω)

Επίθετο

κολοβός, -ός / -ή, -όν

1. ακρωτηριασμένος, κομμένος
2. (για λόγο) ατελής