κηδεία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κηδεία	οι	κηδείες
γενική	της	κηδείας	των	κηδειών
αιτιατική	την	κηδεία	τις	κηδείες
κλητική		κηδεία		κηδείες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κηδεία < ελληνιστική κοινή κηδεία (παρόμοια σημασία) < αρχαία ελληνική κηδεία < κηδεύω < κῆδος (φροντίδα)

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈðia/

συλλαβισμός : κη‐δεί‐α

Ουσιαστικό

κηδεία θηλυκό

1. η θρησκευτική ή πολιτική τελετή που συνοδεύει την ταφή ενός νεκρού

   Άλλες μορφές: κήδευση

   ≈ συνώνυμα: εξόδιος, εξόδιο, ξόδι

2. (μεταφορικά) (οικείο) (μειωτικό) χαρακτηρισμός για βαρετό ή αποτυχημένο πρόσωπο ή κατάσταση

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη κηδεύω

Μεταφράσεις

    κηδεία

αγγλικά : funeral (en) γαλλικά : funérailles (fr)

πολωνικά : pogrzeb (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	κηδεία	κηδεία	κηδεῖαι
Γενική	κηδείας	κηδείαιν	κηδειῶν
Δοτική	κηδείᾳ	κηδείαιν	κηδείαις
Αιτιατική	κηδείαν	κηδεία	κηδείας
Κλητική	κηδεία	κηδεία	κηδεῖαι

Ετυμολογία

κηδεία < κηδεύω

Ουσιαστικό

κηδεία θηλυκό

1. συγγένεια από γάμο
2. κηδεία

Πηγές

• κηδεία στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «κηδεία» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.