ξόδι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ξόδι	τα	ξόδια
γενική	του	ξοδιού	των	ξοδιών
αιτιατική	το	ξόδι	τα	ξόδια
κλητική		ξόδι		ξόδια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξόδι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ξόδι και ἐξόδιον < αρχαία ελληνική ἐξόδιον μέλος (το τέλος μιας τραγωδίας)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkso.ði/

Ουσιαστικό

ξόδι ουδέτερο (λαϊκότροπο)

• η εξόδιος ακολουθία
• η κηδεία

  ※  Θα είν' αργά όταν θα ανακαλύψεις τη συνωμοσία, θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι. (Terror X Crew, Το ξόδι)

Συγγενικά

• ξοδιάζω
• ξόδιασμα
• και → δείτε τη λέξη έξοδος

Μεταφράσεις

    ξόδι

→ δείτε τη λέξη κηδεία

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ξόδι < και ἐξόδιον < αρχαία ελληνική ἐξόδιος, ἐξόδιον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: ξόδι

Ουσιαστικό

ξόδι ουδέτερο

1. άλλη μορφή του ἐξόδιον: κηδεία

   ※  κι’ ἁρπῶ νυφάδες καὶ γαμπρούς, γέροντες καὶ κοπέλια,
   καὶ κάνω ’ξόδια τσῆ χαραῖς καὶ κλάϋματα τὰ γέλοια

   Γεώργιος Χορτάτσης, Ερωφίλη (1595), Πρόλoγος, στίχοι 83‑84. Έκδ. Κωνσταντίνου Σάθα. Βενετία: Τύποις Φοίνικος, 1878 pdf@anemi πρόσβαση:2019.05.25.

   (μεταγραφή) και αρπώ νυφάδες και γαμπρούς, γέροντες και κοπέλια, και κάνω ξόδια τσι χαρές και κλάυματα τα γέλια

Άλλες μορφές

• ἐξόδιον
• ξόδιν
• και γραφή ’ξόδι

Κλιτικοί τύποι

• ξόδια (πληθυντικός)

Συγγενικά

• ξοδιάζω, ἐξοδιάζω