συγγένεια

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγγένεια	οι	συγγένειες
γενική	της	συγγένειας	των	συγγενειών
αιτιατική	τη	συγγένεια	τις	συγγένειες
κλητική		συγγένεια		συγγένειες
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγγένεια < από το αρχαίο συγγένεια. < Από το συγγενής < συν + γένος.

Ουσιαστικό

συγγένεια θηλυκό

• η βιολογική ("εξ αίματος") ή θεσμική ("εξ αγχιστείας") σχέση που συνδέει δυο ή περισσότερα πρόσωπα της ίδιας οικογένειας.

Ο γάμος μεταξύ ατόμων που συνδέονται με συγγένεια πρώτου και δευτέρου βαθμού απαγορεύεται.

• η σχέση που συνδέει δύο πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις, με βάση τις ομοιότητές τους ή την κοινή τους προέλευση.

Πολλοί ιστορικοί της τέχνης διακρίνουν μία συγγένεια ανάμεσα στην τεχνοτροπία των κυκλαδικών ειδωλίων και τη μοντέρνα τέχνη.

Συγγενικές λέξεις

• συγγενής
• συγγένισσα
• συγγενικός
• συγγενεύω
• συγγενάδι
• συγγενολόι

Συνώνυμα

• αγχιστεία
• κηδεστία
• συμπεθεριό

Μεταφράσεις

    συγγένεια

αγγλικά : relation (en), relationship (en), kinship (en) γαλλικά : relation (fr), parenté (fr)