κατώτατος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κατώτατος	η	κατώτατη	το	κατώτατο
γενική	του	κατώτατου	της	κατώτατης	του	κατώτατου
αιτιατική	τον	κατώτατο	την	κατώτατη	το	κατώτατο
κλητική		κατώτατε		κατώτατη		κατώτατο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κατώτατοι	οι	κατώτατες	τα	κατώτατα
γενική	των	κατώτατων	των	κατώτατων	των	κατώτατων
αιτιατική	τους	κατώτατους	τις	κατώτατες	τα	κατώτατα
κλητική		κατώτατοι		κατώτατες		κατώτατα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κατώτατος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κατώτατος < κάτω Συγκρίνετε με το κατώτερος.

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈto.ta.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τώ‐τα‐τος

Επίθετο

κατώτατος, -η, -ο

• υπερθετικός βαθμός του κάτω (επίρρημα)

  (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που είναι πάρα πολύ κάτω, χαμηλά σε τόπο ή σε ιεραρχική κλίμακα

Αντώνυμα

• ανώτατος

Εκφράσεις

• κατωτάτου επιπέδου (τονισμός όπως στην καθαρεύουσα, σύμφωνα με την αρχαία κλίση)

Συγγενικά

• κατώτερος (συγκριτικός βαθμός)
• κατώτατα

→ και δείτε τη λέξη κάτω

Μεταφράσεις

    κατώτατος

αγγλικά : lowest (en), minimum (en) γαλλικά : minimum (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	κατώτατος	ἡ	κατωτάτη	τὸ	κατώτατον
γενική	τοῦ	κατωτάτου	τῆς	κατωτάτης	τοῦ	κατωτάτου
δοτική	τῷ	κατωτάτῳ	τῇ	κατωτάτῃ	τῷ	κατωτάτῳ
αιτιατική	τὸν	κατώτατον	τὴν	κατωτάτην	τὸ	κατώτατον
κλητική ὦ!		κατώτατε		κατωτάτη		κατώτατον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	κατώτατοι	αἱ	κατώταται	τὰ	κατώτατᾰ
γενική	τῶν	κατωτάτων	τῶν	κατωτάτων	τῶν	κατωτάτων
δοτική	τοῖς	κατωτάτοις	ταῖς	κατωτάταις	τοῖς	κατωτάτοις
αιτιατική	τοὺς	κατωτάτους	τὰς	κατωτάτᾱς	τὰ	κατώτατᾰ
κλητική ὦ!		κατώτατοι		κατώταται		κατώτατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κατωτάτω	τὼ	κατωτάτᾱ	τὼ	κατωτάτω
γεν-δοτ	τοῖν	κατωτάτοιν	τοῖν	κατωτάταιν	τοῖν	κατωτάτοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κατώτατος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

κατώτατος, -η, -ον

• υπερθετικός βαθμός του κάτω (επίρρημα)