θεατής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θεατής	οι	θεατές
γενική	του	θεατή	των	θεατών
αιτιατική	τον	θεατή	τους	θεατές
κλητική		θεατή		θεατές
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεατής < αρχαία ελληνική θεατής

Προφορά

ΔΦΑ : /θɛ.a.ˈtis/

Ουσιαστικό

θεατής αρσενικό

1. που παρακολουθεί ένα θέαμα
2. (συνεκδοχικά) που είναι αμέτοχος σε κάποια ενέργεια

Συγγενικές λέξεις

• θέα
• θέαση
• θέαμα
• θέατρο

Σύνθετα

• τηλεθεατής

Μεταφράσεις

    θεατής

αγγλικά : spectator (en), onlooker (en) γαλλικά : spectateur (fr) γερμανικά : Zuschauer (de)

εσπεράντο : spektanto (eo) πολωνικά : widz (pl) ρωσικά : зритель (ru)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

θεατής

• θεατή, στη γενική του ενικού

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεατής < θεῶμαι < θέα

Ουσιαστικό

θεατής αρσενικό ( & ιωνικός τύπος  θηητής)

1. αυτός που παρακολουθεί, που βλέπει κάτι
2. (ειδικότερα) αυτός που παρακολουθεί κάποια θεατρική παράσταση