διακείμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	διακείμενος	η	διακείμενη	το	διακείμενο
γενική	του	διακείμενου	της	διακείμενης	του	διακείμενου
αιτιατική	τον	διακείμενο	τη	διακείμενη	το	διακείμενο
κλητική		διακείμενε		διακείμενη		διακείμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	διακείμενοι	οι	διακείμενες	τα	διακείμενα
γενική	των	διακείμενων	των	διακείμενων	των	διακείμενων
αιτιατική	τους	διακείμενους	τις	διακείμενες	τα	διακείμενα
κλητική		διακείμενοι		διακείμενες		διακείμενα
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διακείμενος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διακείμενος

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈci.me.nos/

παλιότερος συλλαβισμός : δι‐α‐κεί‐με‐νος

Μετοχή

διακείμενος, -η, -ο (μετοχή παθητικού ενεστώτα)

• μετοχή ενεστώτα του παθητικού ρήματος διάκειμαι

Εκφράσεις

• φιλικά διακείμενος, φίλα διακείμενος

Παράγωγα

• διακείμενο (ουδέτερο)

Συγγενικά

• → δείτε  δια-, διά, κείμενος & κείμαι

Μεταφράσεις

    διακείμενος

Πηγές

• διάκειμαι, διακείμενος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• διάκειμαι, διακείμενος, διακείμενο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	διακείμενος	ἡ	διακειμένη	τὸ	διακείμενον
γενική	τοῦ	διακειμένου	τῆς	διακειμένης	τοῦ	διακειμένου
δοτική	τῷ	διακειμένῳ	τῇ	διακειμένῃ	τῷ	διακειμένῳ
αιτιατική	τὸν	διακείμενον	τὴν	διακειμένην	τὸ	διακείμενον
κλητική ὦ!		διακείμενε		διακειμένη		διακείμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	διακείμενοι	αἱ	διακείμεναι	τὰ	διακείμενᾰ
γενική	τῶν	διακειμένων	τῶν	διακειμένων	τῶν	διακειμένων
δοτική	τοῖς	διακειμένοις	ταῖς	διακειμέναις	τοῖς	διακειμένοις
αιτιατική	τοὺς	διακειμένους	τὰς	διακειμένᾱς	τὰ	διακείμενᾰ
κλητική ὦ!		διακείμενοι		διακείμεναι		διακείμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διακειμένω	τὼ	διακειμένᾱ	τὼ	διακειμένω
γεν-δοτ	τοῖν	διακειμένοιν	τοῖν	διακειμέναιν	τοῖν	διακειμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

διακείμενος, -η, -ον (μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα)

• μετοχή ενεστώτα του μεσοπαθητικού ρήματος διάκειμαι

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Κατ’ Ἀριστογείτονος α′, 10 @perseus.tufts.edu

  καὶ τὰ προειμένα πόρρω καὶ πολὺν ἤδη χρόνον αἰσχρῶς καὶ κακῶς ὑπὸ τούτων διακείμενα βελτίω ποιῆσαι, πάντα τὰ τοιαῦτʼ ἔθη παριδόντας ὑμᾶς τήμερον ὀρθῶς δεῖ δικάσαι

  → λείπει η μετάφραση

  ※  6ος πκε αιώνας [μεσαιωνικά χφφ] ⌘ Αίσωπος, Αἰσώπου Μῦθοι, Κορώνη καὶ κύων, 129.1

  «ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι οἶδα αὐτὴν ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ μοι».

  «[Βρε χρυσέ μου], για αυτόν ακριβώς τον λόγο της προσφέρω θυσία και εγώ. Ξέρω ότι με απεχθάνεται, και θέλω να την κάνω να συμφιλιωθεί μαζί μου».

  Μετάφραση: Κωνσταντάκος, Ιωάννης Μ., Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr. Απόσπασμα από το μύθο: Η κουρούνα και ο σκύλος.