ἀπεχθῶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀπεχθῶς < ἀπεχθής

Επίρρημα

ἀπεχθῶς, υπερθετικός : ἀπεχθέστατα

• με εχθρότητα, με απέχθεια, με μίσος

  ※  6ος πκε αιώνας [μεσαιωνικά χφφ] ⌘ Αίσωπος, Αἰσώπου Μῦθοι, Κορώνη καὶ κύων, 129.1

  «ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι οἶδα αὐτὴν ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ μοι».

  «[Βρε χρυσέ μου], για αυτόν ακριβώς τον λόγο της προσφέρω θυσία και εγώ. Ξέρω ότι με απεχθάνεται, και θέλω να την κάνω να συμφιλιωθεί μαζί μου».

  Μετάφραση: Κωνσταντάκος, Ιωάννης Μ., Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr. Απόσπασμα από το μύθο: Η κουρούνα και ο σκύλος.

Πηγές

• ἀπεχθῶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.