ανομοίωση

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ανομοίωση	ανομοιώσεις
γενική	ανομοίωσης & ανομοιώσεως	ανομοιώσεων
αιτιατική	ανομοίωση	ανομοιώσεις
κλητική	ανομοίωση	ανομοιώσεις

Ετυμολογία

ανομοίωση: < (λόγιο) < αρχαία ελληνική ἀνομοίω(σις) + -ση (< ἀν- + ὁμοίωσις < ὁμοιόω < ὅμοιος), (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική dissimilation ή γερμανική Dissimilation

Προφορά

ΔΦΑ : /a.nɔˈmi.ɔ.si/

Ουσιαστικό

ανομοίωση θηλυκό

• (γλωσσολογία, φωνητική) η μεταβολή του χαρακτήρα ενός φθόγγου ή φωνήματος ώστε να διαφοροποιηθεί από όμοιο γειτονικό ή κοντινό του
  • παράδειγμα: στις λέξεις γραπτός - γραφτός έχουμε ανομοίωση [pt] > [ft] με μετατροπή του κλειστού συμφώνου [p] σε εξακολουθητικό [f] ώστε να διαφοροποιηθεί από το κλειστό [t].
  • παράδειγμα:: η τροπή δασέος συμφώνου στο αντίστοιχο ψιλό, όταν στην επόμενη συλλαβή ακολουθεί άλλο δασύ· π.χ. τριχός αντί θριχός (θρίξ), ἐτέθην αντί ἐθέθην κ.α. (οι παλαιοί όροι «δασύ», «ψιλό» σύμφωνο, όπως για τα αρχαία ελληνικά)

Αντώνυμα

• αφομοίωση (γλωσσολογία)

Υπώνυμα

• προχωρητική ανομοίωση
• υποχωρητική ανομοίωση

Συγγενικές λέξεις

• ανομοιώνω
• ανομοιωτικά
• ανομοιωτική αποβολή
• ανομοιωτικός
• → δείτε τη λέξη: όμοιος

Δείτε επίσης

• απλολογία

Μεταφράσεις

    ανομοίωση

αγγλικά : dissimilation (en) γαλλικά : dissimilation (fr) γερμανικά : Dissimilation (de)