τύμπανο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τύμπανο	τα	τύμπανα
γενική	του	τυμπάνου & τύμπανου	των	τυμπάνων
αιτιατική	το	τύμπανο	τα	τύμπανα
κλητική		τύμπανο		τύμπανα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Τα τύμπανα στη συμφωνική ορχήστρα.

τύμπανο < αρχαία ελληνική τύμπαν(ον) με κατάληξη -ο

τύμπανο ουδέτερο

(μουσικό όργανο) κυλινδρικό κρουστό όργανο που παράγει ήχο από τον παλμό μεμβράνης στερεωμένης σε μεταλλικό ή άλλο κοίλο αντηχείο
→ δείτε και τη λέξη ταμπούρο
(ανατομία) ημιδιαφανής μεμβράνη που χωρίζει τον ακουστικό πόρο του αφτιού από το μέσο αφτί
(αρχιτεκτονική
1. (αρχαιολογία))
  1. η εσωτερική επιφάνεια στο αέτωμα με σχήμα τριγώνου
  2. τύμπανο κίονος
    → δείτε τη λέξη ἐμβάτης
2. στις ρομανικές και γοτθικές εκκλησίες, χώρος ανάμεσα στο ζύγωμα και το περίτοξο μιας πύλης
3. κάθε επιφάνεια πάνω από το άνοιγμα στην πρόσοψη κτιρίου, συνήθως τριγωνικού σχήματος
4. κυκλικός ή ελλιπτικός ή πολυγωνικός τοίχος που στηρίζει τον τρούλο ναών ή το θόλο
(τεχνολογία) κύλινδρος πρέσας ή άλλος κύλινδρος μηχανήματος

τύμπανο