τέλειος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	τέλειος	τέλεια	τέλειο
γενική	τέλειου	τέλειας	τέλειου
αιτιατική	τέλειο	τέλεια	τέλειο
κλητική	τέλειε	τέλεια	τέλειο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	τέλειοι	τέλειες	τέλεια
γενική	τέλειων	τέλειων	τέλειων
αιτιατική	τέλειους	τέλειες	τέλεια
κλητική	τέλειοι	τέλειες	τέλεια

Ετυμολογία

τέλειος < αρχαία ελληνική τέλειος

Επίθετο

τέλειος

1. που έχει φτάσει στην τελειότητα· ιδανικός, ολοκληρωμένος, χωρίς ελάττωμα, αψεγάδιαστος, άψογος
2. που κατέχει στον ύψιστο βαθμό μια ιδιότητα, ακόμη και αρνητική

   π.χ. τέλειος βλάκας

Αντώνυμα

• ατελής

Συγγενικές λέξεις

• τελειότητα
• τελειώνω
• τελείως
• τέλεια

Σύνθετα

• τελειοθηρία, τελειοθήρας
• τελειομανία, τελειομανής
• τελειοποιώ, τελειοποίηση

Μεταφράσεις

    τέλειος

αγγλικά : perfect (en) γαλλικά :complet (fr), parfait (fr), impeccable (fr), super (fr) γερμανικά : vollkommen (de), perfekt (de) ισπανικά : perfecto (es) ιταλικά : perfetto (it)