τελειομανής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τελειομανής	η	τελειομανής	το	τελειομανές
γενική	του	τελειομανούς*	της	τελειομανούς	του	τελειομανούς
αιτιατική	τον	τελειομανή	την	τελειομανή	το	τελειομανές
κλητική		τελειομανή(ς)		τελειομανής		τελειομανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τελειομανείς	οι	τελειομανείς	τα	τελειομανή
γενική	των	τελειομανών	των	τελειομανών	των	τελειομανών
αιτιατική	τους	τελειομανείς	τις	τελειομανείς	τα	τελειομανή
κλητική		τελειομανείς		τελειομανείς		τελειομανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τελειομανής < τέλει(ος) + -μανής ( < μαίνομαι / μανία)

Προφορά

ΔΦΑ : /te.li.o.maˈnis/

Ουσιαστικό

τελειομανής αρσενικό

• που έχει μανία με την τελειότητα, που την επιδιώκει σε κάθε του έργο

Συνώνυμα

• τελειοθήρας

Συγγενικά

• τελειομανία

Μεταφράσεις

    τελειομανής

αγγλικά : perfectionist (en) γαλλικά : perfectionniste (fr) αρσενικό ή θηλυκό