τελειομανής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	τελειομανής	τελειομανής	τελειομανές
γενική	τελειομανούς	τελειομανούς	τελειομανούς
αιτιατική	τελειομανή	τελειομανή	τελειομανές
κλητική	τελειομανή(ής)	τελειομανής	τελειομανές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	τελειομανείς	τελειομανείς	τελειομανή
γενική	τελειομανών	τελειομανών	τελειομανών
αιτιατική	τελειομανείς	τελειομανείς	τελειομανή
κλητική	τελειομανείς	τελειομανείς	τελειομανή

Ετυμολογία

τελειομανής < τέλει(ος) + -μανής ( < μαίνομαι / μανία)

Προφορά

ΔΦΑ : /tε.li.ɔ.maˈnis/

Ουσιαστικό

τελειομανής αρσενικό

• που έχει μανία με την τελειότητα, που την επιδιώκει σε κάθε του έργο

Συνώνυμα

• τελειοθήρας

Συγγενικές λέξεις

• τελειομανία

Μεταφράσεις

    τελειομανής

αγγλικά : perfectionist (en) γαλλικά : perfectionniste (fr) αρσενικό ή θηλυκό