πρόδρομος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πρόδρομος	οι	πρόδρομοι
γενική	του/της του	προδρόμου πρόδρομου	των	προδρόμων
αιτιατική	τον/την	πρόδρομο	τους/τις τους	προδρόμους πρόδρομους
κλητική		πρόδρομε		πρόδρομοι
Οι δεύτεροι τύποι, μόνον για το αρσενικό. Δείτε και την κλίση του επιθέτου.
Κατηγορία όπως «κάτοικος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόδρομος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πρόδρομος. Συγχρονικά αναλύεται σε πρό- + δρόμ(ος) + -ος.

το επίθετο > (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική prodrome < λατινικά prodromus < αρχαία ελληνική πρόδρομος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɾo.ðɾo.mos/

Ουσιαστικό

πρόδρομος αρσενικό ή θηλυκό

1. που προπορεύεται
2. που εμφανίζεται πριν από κάποιον άλλον
3. (συνεκδοχικά) που προπαρασκευάζει τη δράση άλλου

Συγγενικά

• προδρομικά
• προδρομικός
• Πρόδρομος
• → δείτε τις λέξεις προ και δρόμος

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πρόδρομος	η	πρόδρομη	το	πρόδρομο
γενική	του	πρόδρομου	της	πρόδρομης	του	πρόδρομου
αιτιατική	τον	πρόδρομο	την	πρόδρομη	το	πρόδρομο
κλητική		πρόδρομε		πρόδρομη		πρόδρομο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πρόδρομοι	οι	πρόδρομες	τα	πρόδρομα
γενική	των	πρόδρομων	των	πρόδρομων	των	πρόδρομων
αιτιατική	τους	πρόδρομους	τις	πρόδρομες	τα	πρόδρομα
κλητική		πρόδρομοι		πρόδρομες		πρόδρομα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Επίθετο

πρόδρομος, -η, -ο

• που προηγείται και προαναγγέλλει

  πρόδρομες εργασίες

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : forerunner (en) γαλλικά : précurseur (fr), précurseuse (fr) ισπανικά : precursor (es) ιταλικά : precursore (it) λατινικά : prodromus (la) ρωσικά : предтеча (ru) (predtéča)

    επίθετο

γαλλικά : prodrome (fr), précurseur (fr)