προσποιητός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	προσποιητός	η	προσποιητή	το	προσποιητό
γενική	του	προσποιητού	της	προσποιητής	του	προσποιητού
αιτιατική	τον	προσποιητό	την	προσποιητή	το	προσποιητό
κλητική		προσποιητέ		προσποιητή		προσποιητό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	προσποιητοί	οι	προσποιητές	τα	προσποιητά
γενική	των	προσποιητών	των	προσποιητών	των	προσποιητών
αιτιατική	τους	προσποιητούς	τις	προσποιητές	τα	προσποιητά
κλητική		προσποιητοί		προσποιητές		προσποιητά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

προσποιητός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προσποιητός < προσποιέομαι / προσποιοῦμαι < προσ- + ποιέομαι / ποιοῦμαι, μεσοπαθητική φωνή του ρήματος ποιέω / ποιῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.spi.iˈtos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σποι‐η‐τός

παλιότερος συλλαβισμός : προσ‐ποι‐η‐τός

Επίθετο

προσποιητός, -ή, -ό

• που προσποιείται ή χαρακτηρίζεται από προσποίηση

Αντώνυμα

• απροσποίητος

Συγγενικά

• προσποιητά
• → δείτε τις λέξεις προσποιούμαι, προς και ποιώ

Μεταφράσεις

    προσποιητός

αρχαία ελληνική : προσποιητός αγγλικά : forced (en) γαλλικά : affecté (fr), simulé (fr), feint (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	προσποιητός	ἡ	προσποιητή	τὸ	προσποιητόν
γενική	τοῦ/τῆς	προσποιητοῦ	τῆς	προσποιητῆς	τοῦ	προσποιητοῦ
δοτική	τῷ/τῇ	προσποιητῷ	τῇ	προσποιητῇ	τῷ	προσποιητῷ
αιτιατική	τὸν/τὴν	προσποιητόν	τὴν	προσποιητήν	τὸ	προσποιητόν
κλητική ὦ!		προσποιητέ		προσποιητή		προσποιητόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	προσποιητοί	αἱ	προσποιηταί	τὰ	προσποιητᾰ́
γενική	τῶν	προσποιητῶν	τῶν	προσποιητῶν	τῶν	προσποιητῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	προσποιητοῖς	ταῖς	προσποιηταῖς	τοῖς	προσποιητοῖς
αιτιατική	τοὺς/τὰς	προσποιητούς	τὰς	προσποιητᾱ́ς	τὰ	προσποιητᾰ́
κλητική ὦ!		προσποιητοί		προσποιηταί		προσποιητᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	προσποιητώ	τὼ	προσποιητᾱ́	τὼ	προσποιητώ
γεν-δοτ	τοῖν	προσποιητοῖν	τοῖν	προσποιηταῖν	τοῖν	προσποιητοῖν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ός, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'κολοβός' όπως «κολοβός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

προσποιητός < προσποιέομαι / προσποιοῦμαι, προσποιη-+ -τός < προσ- + ποιέομαι / ποιοῦμαι, μεσοπαθητική φωνή του ρήματος ποιέω / ποιῶ

Επίθετο

προσποιητός, -ός, -όν και -ός, -ή, -όν

• → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• προσποιητός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προσποιητός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.