καταδρομή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταδρομή	οι	καταδρομές
γενική	της	καταδρομής	των	καταδρομών
αιτιατική	την	καταδρομή	τις	καταδρομές
κλητική		καταδρομή		καταδρομές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταδρομή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική καταδρομή

Ουσιαστικό

καταδρομή θηλυκό

1. η επιθετική ενέργεια που έχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού
2. (μεταφορικά) ο κατατρεγμός που επιφέρει συμφορές

Συγγενικά

• καταδρομέας
• καταδρομικό
• καταδρομικός

Μεταφράσεις

    καταδρομή

αγγλικά : raid (en) γαλλικά : raid (fr), attaque (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταδρομή	αἱ	καταδρομαί
γενική	τῆς	καταδρομῆς	τῶν	καταδρομῶν
δοτική	τῇ	καταδρομῇ	ταῖς	καταδρομαῖς
αιτιατική	τὴν	καταδρομήν	τὰς	καταδρομᾱ́ς
κλητική ὦ!		καταδρομή		καταδρομαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταδρομᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		καταδρομαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταδρομή < κατα- + δρομή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *der- (τρέχω)

Ουσιαστικό

καταδρομή θηλυκό

1. επιδρομή
2. εισβολή
3. (μεταφορικά) προσβολή, όνειδος, ονειδισμός
4. τρύπα στη γη ως φωλιά ζώων ή πτηνών

Πηγές

• καταδρομή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καταδρομή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.