όνειδος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	όνειδος	τα	ονείδη
γενική	του	ονείδους	των	ονειδών
αιτιατική	το	όνειδος	τα	ονείδη
κλητική		όνειδος		ονείδη
Κατηγορία όπως «έδαφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

όνειδος < αρχαία ελληνική ὄνειδος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃neid- (κατάρα / καταριέμαι, μέμφομαι)

Ουσιαστικό

όνειδος ουδέτερο

1. (λόγιο) μομφή, ψόγος, επιτίμηση, επίπληξη
2. (λόγιο) ό,τι προκαλεί ντροπή ή γενικότερα μια ντροπιαστική κατάσταση

   ≈ συνώνυμα: αίσχος, αισχύνη, καταισχύνη, ντροπή

Συγγενικά

• επονείδιστος
• ονειδίζω
• ονειδισμός

Μεταφράσεις

    όνειδος

αγγλικά : shame (en) γαλλικά : honte (fr), déshonneur (fr), opprobre (fr) γερμανικά : Schande (de) λατινικά : probrum (la)