εντελής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	εντελής	εντελής	εντελές
γενική	εντελούς	εντελούς	εντελούς
αιτιατική	εντελή	εντελή	εντελές
κλητική	εντελή(ής)	εντελής	εντελές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	εντελείς	εντελείς	εντελή
γενική	εντελών	εντελών	εντελών
αιτιατική	εντελείς	εντελείς	εντελή
κλητική	εντελείς	εντελείς	εντελή

Ετυμολογία

εντελής < (λόγιο) αρχαία ελληνική ἐντελής < ἐν + τέλ(ος) + -ής

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛn.dɛˈlis/

συλλαβισμός : ε‐ντε‐λής

παλαιός συλλαβισμός : εν‐τε‐λής

Επίθετο

εντελής, -ής, -ές , συγκριτικός : εντελέστερος, υπερθετικός : εντελέστατος

• (λόγιο) που έχει ολοκληρωθεί, έχει φτάσει στο τέλος του και είναι τέλειος, πλήρης

  ↪ η θεραπεία της ασθένειάς σας είναι εντελής, δεν έχετε πλέον κανένα σύμπτωμα

  ↪ εντελής καταστροφή

  ※  19ος αιώνας
  [...] καθ' ότι η επί τουρκικής εξουσίας διέπουσα την ακίνητον ιδιοκτησίαν αυθαιρεσία, η πολλαχού αβεβαιότης της ιδιοκτησίας, ή και η εντελής αυτής απαγόρευσις, αί καταδυναστεύσεις και οι βαρείς φόροι είχον αφαιρέσει από τους κατοίκους τον ζήλον εκείνον προς την εργασίαν [...]

  Μανούλας, A. (1867) Πολιτειογραφικαί πληροφορίαι περί Ελλάδος. Αθήναι, Εθνικόν Τυπογραφείον, 1867, σ. 43-44. Στο greek‑language.gr μεταγραφή σε μονοτονικό

Συνώνυμα

• ολοκληρωτικός

Συγγενικές λέξεις

• εντέλεια
• εντελώς (επίρρημα)
• -τελής, Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -τελής στο Βικιλεξικό

→ και δείτε τη λέξη τέλος

Σύνθετα

• εντελέχεια (αριστοτελικός όρος)

Δείτε επίσης

• ενδελεχής (διαφορετικού ετύμου)

Μεταφράσεις

    εντελής

αγγλικά : perfect (en) γαλλικά : parfait (fr) εσπεράντο : perfekta (eo)