εντελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	εντελής	η	εντελής	το	εντελές
γενική	του	εντελούς*	της	εντελούς	του	εντελούς
αιτιατική	τον	εντελή	την	εντελή	το	εντελές
κλητική		εντελή(ς)		εντελής		εντελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	εντελείς	οι	εντελείς	τα	εντελή
γενική	των	εντελών	των	εντελών	των	εντελών
αιτιατική	τους	εντελείς	τις	εντελείς	τα	εντελή
κλητική		εντελείς		εντελείς		εντελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εντελής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐντελής < ἐν + τέλ(ος) + -ής

Προφορά

ΔΦΑ : /en.deˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ντε‐λής

παλιότερος συλλαβισμός : εν‐τε‐λής

Επίθετο

εντελής, -ής, -ές , συγκριτικός : εντελέστερος, υπερθετικός :  εντελέστατος

• (λόγιο) που έχει ολοκληρωθεί, έχει φτάσει στο τέλος του και είναι τέλειος, πλήρης

  ⮡  η θεραπεία της ασθένειάς σας είναι εντελής, δεν έχετε πλέον κανένα σύμπτωμα

  ⮡  εντελής καταστροφή

  ※  19ος αιώνας
  [...] καθ' ότι η επί τουρκικής εξουσίας διέπουσα την ακίνητον ιδιοκτησίαν αυθαιρεσία, η πολλαχού αβεβαιότης της ιδιοκτησίας, ή και η εντελής αυτής απαγόρευσις, αί καταδυναστεύσεις και οι βαρείς φόροι είχον αφαιρέσει από τους κατοίκους τον ζήλον εκείνον προς την εργασίαν [...]

  Μανούλας, A. (1867) Πολιτειογραφικαί πληροφορίαι περί Ελλάδος. Αθήναι, Εθνικόν Τυπογραφείον, 1867, σ. 43-44. Στο greek‑language.gr μεταγραφή σε μονοτονικό

Συνώνυμα

• ολοκληρωτικός

Συγγενικά

• εντέλεια
• εντελώς (επίρρημα)
• -τελής, Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -τελής στο Βικιλεξικό

→ και δείτε τη λέξη τέλος

Σύνθετα

• εντελέχεια (αριστοτελικός όρος)

Δείτε επίσης

• ενδελεχής (διαφορετικού ετύμου)

Μεταφράσεις

    εντελής

αγγλικά : perfect (en) γαλλικά : parfait (fr) εσπεράντο : perfekta (eo)