εναργής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	εναργής	εναργής	εναργές
γενική	εναργούς	εναργούς	εναργούς
αιτιατική	εναργή	εναργή	εναργές
κλητική	εναργή(ής)	εναργής	εναργές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	εναργείς	εναργείς	εναργή
γενική	εναργών	εναργών	εναργών
αιτιατική	εναργείς	εναργείς	εναργή
κλητική	εναργείς	εναργείς	εναργή

Ετυμολογία

εναργής < αρχαία ελληνική ἐναργής < ἐν- + -αργής (< ἀργός = αστραφτερός / λευκός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ.naɾ.ˈʝis/ αρσενικό ή θηλυκό

Επίθετο

εναργής, -ής, -ές

1. που φαίνεται με ευκρίνεια και διαύγεια

   ≈ συνώνυμα: διαυγής, ευκρινής

   ≠ αντώνυμα: δυσδιάκριτος

2. (μεταφορικά) που μπορεί εύκολα να κατανοηθεί

   ≈ συνώνυμα: κατανοητός, σαφής

   ≠ αντώνυμα: ασαφής, δυσνόητος

Συγγενικές λέξεις

• ενάργεια
• εναργέστερα
• εναργώς

Μεταφράσεις

    εναργής