ἐναργής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐναργής	τὸ	ἐναργές
γενική	τοῦ/τῆς	ἐναργοῦς	τοῦ	ἐναργοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἐναργεῖ	τῷ	ἐναργεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐναργῆ	τὸ	ἐναργές
κλητική ὦ!		ἐναργές		ἐναργές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐναργεῖς	τὰ	ἐναργῆ
γενική	τῶν	ἐναργῶν	τῶν	ἐναργῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐναργέσῐ(ν)	τοῖς	ἐναργέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐναργεῖς	τὰ	ἐναργῆ
κλητική ὦ!		ἐναργεῖς		ἐναργῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐναργεῖ	τὼ	ἐναργεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἐναργοῖν	τοῖν	ἐναργοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐναργής < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἐναργής -ής, -ές

1. ορατός, εμφανής, ευδιάκριτος, χειροπιαστός, ευκρινής, ολοκάθαρος
2. προφανής, καταφανής, κατανοητός, ξεκάθαρος

   ※  5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Ἀντιγόνη, 795-798

   νικᾷ δ᾽ ἐναργὴς βλεφάρων | ἵμερος εὐλέκτρου | νύμφας, τῶν μεγάλων πάρεδρος ἐν ἀρχαῖς | θεσμῶν·

   μα ολόφαντος μέσ᾽ απ᾽ τα βλέφαρα | της νύφης τής λαχταριστής νικάει ο Πόθος, | πάρεδρος των μεγάλων των θεσμών | που αιώνια κυβερνούν τον κόσμο·

   Μετάφραση (1940), Ι.Ν. Γρυπάρης @greek-language.gr

Συγγενικά

• ἐνάργεια
• ἐνάργημα
• ἐναργότης
• ἐναργέως
• ἐναργῶς

Πηγές

• ἐναργής - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ἐναργής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐναργής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.