Δείτε επίσης: διάβολον
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο διάβολος οι διάβολοι
& διαβόλοι
      γενική του διαβόλου
& διάβολου
των διαβόλων
    αιτιατική τον διάβολο τους διαβόλους
     κλητική διάβολε διάβολοι
Και προφορικός πληθυντικός, οι διαβόλοι.
Κατηγορία όπως «όροφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επεξεργασία
διάβολος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή διάβολος (αρχαία σημασία: συκοφάντης). διά- + βολ-(ή) (βάλλω) + -ος

Ουσιαστικό

επεξεργασία

διάβολος αρσενικό (και διάολος, διάλος)

  1. ο Εωσφόρος, αυτός που προσπαθεί να διαβάλλει τον Θεό στους ανθρώπους, το πνεύμα του κακού, ο αρχηγός των δαιμόνων
  2. (μεταφορικά) άνθρωπος που ασκεί τις ικανότητές του για να πετύχει το κακό
  3. (μεταφορικά) άνθρωπος πανέξυπνος

Άλλες μορφές

επεξεργασία

Συνώνυμα

επεξεργασία
 δείτε και βελζεβούλ

Εκφράσεις

επεξεργασία

 και δείτε δείτε εκφράσεις με το διάολος και διάλος

Παροιμίες

επεξεργασία

Συγγενικά

επεξεργασία

Δείτε επίσης

επεξεργασία

Μεταφράσεις

επεξεργασία
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική διάβολος οἱ διάβολοι
      γενική τοῦ διαβόλου τῶν διαβόλων
      δοτική τῷ διαβόλ τοῖς διαβόλοις
    αιτιατική τὸν διάβολον τοὺς διαβόλους
     κλητική ! διάβολε διάβολοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διαβόλω
γεν-δοτ τοῖν  διαβόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επεξεργασία
διάβολος < διαβάλλω < διά- + βολ- (βάλλω) + -ος

διάβολος, -ον

Ουσιαστικό

επεξεργασία

διάβολος αρσενικό

  • ο συκοφάντης