δίφθογγος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δίφθογγος	οι	δίφθογγοι
γενική	της	δίφθογγου	των	δίφθογγων
αιτιατική	τη	δίφθογγο	τις	δίφθογγους
κλητική		δίφθογγε		δίφθογγοι
Κατηγορία όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δίφθογγος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δίφθογγος. Συγχρονικά αναλύεται σε (δις) δί- + φθόγγος.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.fθoŋ.ɡos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐φθογ‐γος

Ουσιαστικό

δίφθογγος θηλυκό (ή σπανιότερα αρσενικό)

• (γραμματική, φωνητική) δύο φωνήεντα που προφέρονται μαζί σε μια συλλαβή

  ↪ Στις λέξεις κορόιδο και αηδόνι, τα φωνήεντα ⟨όι⟩ και ⟨αη⟩ προφέρονται ως δίφθογγοι [ˈoi̯] και [ai̯].

  → δείτε και τους όρους δίψηφο και δίγραφο

Συγγενικές λέξεις

• διφθογγοποίηση

Δείτε επίσης

• δίψηφο
• συνίζηση

Μεταφράσεις

    δίφθογγος

αγγλικά : diphthong (en) γαλλικά : diphtongue (fr) γερμανικά : Diphthong (de) ισπανικά : diptongo (es) ιταλικά : dittongo (it) πορτογαλικά : ditongo (pt) ρωσικά : дифтонг (ru)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δίφθογγος (ελληνιστική κοινή) < (δίς) δί- + αρχαία ελληνική φθόγγος

• και ουσιαστικοποιημένο θηλυκό

Επίθετο

στην ελληνιστική κοινή
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δίφθογγος	τὸ	δίφθογγον
γενική	τοῦ/τῆς	διφθόγγου	τοῦ	διφθόγγου
δοτική	τῷ/τῇ	διφθόγγῳ	τῷ	διφθόγγῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δίφθογγον	τὸ	δίφθογγον
κλητική ὦ!		δίφθογγε		δίφθογγον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δίφθογγοι	τὰ	δίφθογγᾰ
γενική	τῶν	διφθόγγων	τῶν	διφθόγγων
δοτική	τοῖς/ταῖς	διφθόγγοις	τοῖς	διφθόγγοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διφθόγγους	τὰ	δίφθογγᾰ
κλητική ὦ!		δίφθογγοι		δίφθογγᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διφθόγγω	τὼ	διφθόγγω
γεν-δοτ	τοῖν	διφθόγγοιν	τοῖν	διφθόγγοιν
2η κλίση, ομάδα 'δύσκολος', Κατηγορία όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δίφθογγος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή, γραμματική) που έχει διφθόγγους

  ↪ δίφθογγος γραφή

Ουσιαστικό

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δίφθογγος	αἱ	δίφθογγοι
γενική	τῆς	διφθόγγου	τῶν	διφθόγγων
δοτική	τῇ	διφθόγγῳ	ταῖς	διφθόγγοις
αιτιατική	τὴν	δίφθογγον	τὰς	διφθόγγους
κλητική ὦ!		δίφθογγε		δίφθογγοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διφθόγγω
γεν-δοτ	τοῖν		διφθόγγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δίφθογγος, -ου θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή, γραμματική) η δίφθογγος, (δύο φθόγγοι)

  άλλες μορφές: τὸ δίφθογγον (ουδέτερο)

Πηγές

• «δίφθογγος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.