δίστιχος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δίστιχος	η	δίστιχη	το	δίστιχο
γενική	του	δίστιχου	της	δίστιχης	του	δίστιχου
αιτιατική	τον	δίστιχο	τη	δίστιχη	το	δίστιχο
κλητική		δίστιχε		δίστιχη		δίστιχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δίστιχοι	οι	δίστιχες	τα	δίστιχα
γενική	των	δίστιχων	των	δίστιχων	των	δίστιχων
αιτιατική	τους	δίστιχους	τις	δίστιχες	τα	δίστιχα
κλητική		δίστιχοι		δίστιχες		δίστιχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίστιχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δίστιχος < (δίς) δί- + αρχαία ελληνική στίχος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.sti.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐στι‐χος

ομόηχα: δύστυχος, δίστοιχος

τονικό παρώνυμο: δυστυχώς

Επίθετο

δίστιχος, -η, -ο

1. (λογοτεχνία) που έχει δύο στίχους
2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη δίστιχο

Συγγενικές λέξεις

• τετράστιχο

→ και δείτε τις λέξεις δύο και στίχος

Μεταφράσεις

    δίστιχος

αγγλικά : distichous (en), distich (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δίστιχος	τὸ	δίστιχον
γενική	τοῦ/τῆς	διστίχου	τοῦ	διστίχου
δοτική	τῷ/τῇ	διστίχῳ	τῷ	διστίχῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δίστιχον	τὸ	δίστιχον
κλητική ὦ!		δίστιχε		δίστιχον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δίστιχοι	τὰ	δίστιχᾰ
γενική	τῶν	διστίχων	τῶν	διστίχων
δοτική	τοῖς/ταῖς	διστίχοις	τοῖς	διστίχοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διστίχους	τὰ	δίστιχᾰ
κλητική ὦ!		δίστιχοι		δίστιχᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διστίχω	τὼ	διστίχω
γεν-δοτ	τοῖν	διστίχοιν	τοῖν	διστίχοιν
2η κλίση, ομάδα 'δύσκολος', Κατηγορία όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίστιχος (ελληνιστική κοινή) < (δίς) δί- + αρχαία ελληνική στίχος

Επίθετο

δίστιχος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή)
  1. με δύο σειρές, γραμμές
  2. (λογοτεχνία) δίστιχος, με δύο στίχους

     → δείτε  ουσιαστικοποιημένο δίστιχον

Πηγές

• «δίστιχος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «δίστιχος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.