δίστιχο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	δίστιχο	τα	δίστιχα
γενική	του	δίστιχου & διστίχου	των	δίστιχων & διστίχων
αιτιατική	το	δίστιχο	τα	δίστιχα
κλητική		δίστιχο		δίστιχα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δίστιχο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου δίστιχος < δί- + στίχ(ος) + -ο

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.sti.xo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐στι‐χο

ομόηχα: δύστυχο, δίστοιχο

τονικό παρώνυμο: δυστυχώ

Ουσιαστικό

δίστιχο ουδέτερο

• (λογοτεχνία)
  1. δύο συνεχόμενοι στίχοι ενός ποιήματος
  2. στροφή ενός ποιήματος αποτελούμενη από δύο στίχους
  3. στιχούργημα από δύο στίχους

Δείτε επίσης

• μαντινάδα

Μεταφράσεις

    δίστιχο

αγγλικά : couplet (en), distich (en) γαλλικά : distique (fr) αρσενικό γερμανικά : Distichon (de) ουδέτερο, Verspaar (de) ουδέτερο, Zweizeiler (de) αρσενικό ισπανικά : dístico (es) αρσενικό ιταλικά : distico (it) αρσενικό πολωνικά : dystych (pl) αρσενικό ρωσικά : дистих (ru) αρσενικό