βύσμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βύσμα	τα	βύσματα
γενική	του	βύσματος	των	βυσμάτων
αιτιατική	το	βύσμα	τα	βύσματα
κλητική		βύσμα		βύσματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βύσμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βύσμα (βούλωμα) < βύω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈvi.zma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βύ‐σμα

βύσμα συσκευής ήχου

Ουσιαστικό

βύσμα ουδέτερο

1. (ηλεκτρολογία) αρσενική υποδοχή λήψης ρεύματος

   ≈ συνώνυμα: φις, ρευματολήπτης

2. κομμάτι από κάποιο υλικό (π.χ. ξύλο ή πλαστικό) που χρησιμοποιείται για να βουλλώνει τρύπες ή άλλα ανοίγματα
3. (ιατρική) κυψελίδα που έχει συσσωρευτεί στον έξω ακουστικό πόρο του αφτιού κι εμποδίζει να φτάσει ο ήχος στον υμένα του τύμπανου
4. (ιατρική) πώμα από γάζα και βαμβάκι, με το οποίο καλύπτονται σημεία ή κοιλότητες του σώματος που αιμορραγούν
5. (αργκό, ιδίως στρατωτική) πρόσωπο που μπορεί να ασκεί επίδραση σε αποφάσεις ή εξελίξεις υπέρ ενός άλλου ατόμου ή ομάδας ατόμων

Συγγενικά

• βυσματίας
• βυσματικός
• βυσματούχος
• βυσμάτωμα
• βυσματωμένος
• βυσματώνω
• βυσμάτωση
• βυσματωτός
• εκβυσμάτωση
• εμβυσματούμενος
• εμβυσματώσιμος

Μεταφράσεις

    βύσμα

γαλλικά : jack (fr), broche (fr), prise (fr), fiche (fr), piston (fr) ισπανικά : 1. enchufe (es), clavija (es), 2. tapón (es), corcho (es), espiche (es), 3. tapón (es), 4. apósito (es), compresa (es), 5. enchufe (es)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βῠσματ-
ονομαστική	τὸ	βύσμᾰ	τὰ	βύσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	βύσμᾰτος	τῶν	βυσμᾰ́των
δοτική	τῷ	βύσμᾰτῐ	τοῖς	βύσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	βύσμᾰ	τὰ	βύσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		βύσμᾰ		βύσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βύσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		βυσμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βύσμα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βύσμα, -ατος ουδέτερο

1. απόφραξη, φράξιμο, βούλωμα, πώμα

   ※  5ος αιώνας πκε ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 3.222, p. 430 @scaife.perseus

   κείνη δὲ ἐξελοῦσα τὸ βύσμα, ἐς τὴν μήτρην ἐνθέσθαι· αὐτὴ δὲ εἰδήσει ὅκου δεῖ· ἔπειτα δὲ πιέζειν τῇ χειρὶ τὴν κύστιν, ἔστ’ ἂν τὸ πῦον ἐκρυῇ ἔξω πᾶν·

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Απόσπασμα 299, Απόσπασμα από κωμωδία αποδιδόμενη στον Αριστοφάνη, Ήρωες, @archive.org

   τρέχ' εἰς τὸν οἶνον ἀμφορέα κενὸν λαβὼν | τῶν ἔνδοθεν καὶ βύσμα καὶ γευστήριον, | κἄπειτα μίσθου σαυτὸν ἀμφορεαφορεῖν.

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Απόσπασμα 24, Απόσπασμα από κωμωδία αποδιδόμενη στον Αριστοφάνη, Αμφιάραος, @archive.org

   πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων;

2. (ιατρική) φυτικές ίνες, που χρησιμοποιούνται στην ιατρική

   ※  5ος αιώνας πκε ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 2.114, @scaife.perseus

   πρωῒ δὲ πῦρ πολλὸν κατακαύσας, ἐπιτιθέναι· καὶ φλόμου βύσματα ἀπὸ ἐλαιηρῶν κεραμίων, καὶ ἀπὸ τοῦ κνάφου τῶν κναφέων ξύμμισγε καθαρσίων, καὶ τοῦ καρποῦ τοῦ ὄφιος·

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις βυνέω και βύω

Συνώνυμα

• βύστρα

Πηγές

• βύσμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.