αφετηρία

Δείτε επίσης : ἀφετηρία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αφετηρία	οι	αφετηρίες
γενική	της	αφετηρίας	των	αφετηριών
αιτιατική	την	αφετηρία	τις	αφετηρίες
κλητική		αφετηρία		αφετηρίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αφετηρία αγώνα δρόμου σε στάδιο

αφετηρία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀφετηρία (γραμμή) < ἀφετήριος < ἀφετήρ < ἀφίημι < ἀπό + ἵημι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂epo + πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ye-.

αφετηρία θηλυκό

το σημείο από το οποίο ξεκινάει κάποιος
(ειδικότερα) το σημείο, η στάση από την οποία ξεκινάει τη διαδρομή του ένα μέσο μαζικής συγκοινωνίας, που μπορεί να διαφέρει από το κοντινό σημείο ή στάση που χρησιμοποιείται σαν τέρμα
(αθλητισμός) η διακριτή γραμμή από την οποία ξεκινάνε διαγωνιζόμενοι σε αγώνα ταχύτητας
(μεταφορικά) η κατάσταση που αποτελεί αρχή για κάτι καινούριο