αφετηρία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αφετηρία	οι	αφετηρίες
γενική	της	αφετηρίας	των	αφετηριών
αιτιατική	την	αφετηρία	τις	αφετηρίες
κλητική		αφετηρία		αφετηρίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αφετηρία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀφετηρία (γραμμή) < ἀφετήριος < ἀφετήρ < ἀφίημι < ἀπό + ἵημι < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂epo + ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ye-.

Προφορά

ΔΦΑ : /a.fe.tiˈɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐φε‐τη‐ρί‐α

Ουσιαστικό

αφετηρία θηλυκό

1. το σημείο από το οποίο ξεκινάει κάποιος
2. (ειδικότερα) το σημείο, η στάση από την οποία ξεκινάει τη διαδρομή του ένα μέσο μαζικής συγκοινωνίας, που μπορεί να διαφέρει από το κοντινό σημείο ή στάση που χρησιμοποιείται σαν τέρμα
3. (αθλητισμός) η διακριτή γραμμή από την οποία ξεκινάνε διαγωνιζόμενοι σε αγώνα ταχύτητας
4. (μεταφορικά) η κατάσταση που αποτελεί αρχή για κάτι καινούριο

Συνώνυμα

• αρχή
• ξεκίνημα
• έναρξη
• βάση
• θεμέλιο
• ορμητήριο

Αντώνυμα

• τέρμα
• τέλος
• πέρας
• άκρο
• κατάληξη

Μεταφράσεις

    αφετηρία

γαλλικά : départ (fr) εβραϊκά : נקודת התחלה (he)