| Ενεργητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀφίημι
|
ἀφιῶ
|
ἀφιείην
|
-
|
| σύ
|
ἀφίης (& ἀφιεῖς)
|
ἀφιῇς
|
ἀφιείης
|
ἀφίει
|
| οὗτος
|
ἀφίησι
|
ἀφιῇ
|
ἀφιείη
|
ἀφιέτω
|
| ἡμεῖς
|
ἀφίεμεν
|
ἀφιῶμεν
|
ἀφιείημεν/ἀφιεῖμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀφίετε
|
ἀφιῆτε
|
ἀφιείητε/ἀφιεῖτε
|
ἀφίετε
|
| οὗτοι
|
ἀφιᾶσι(ν)
|
ἀφιῶσι(ν)
|
ἀφιείησαν/ἀφιεῖεν
|
ἀφιέντων / ἀφιέτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀφιέναι
|
ἀφιείς (γεν. ἀφιέντος)
|
ἀφιεῖσα
|
ἀφιέν
|
| Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀφίην
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἀφίεις
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἀφίει
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἀφίεμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀφίετε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἀφίεσαν
|
-
|
-
|
-
|
| Ενεργητικός Μέλλοντας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀφήσω
|
-
|
ἀφήσοιμι
|
-
|
| σύ
|
ἀφήσεις
|
-
|
ἀφήσοις
|
-
|
| οὗτος
|
ἀφήσει
|
-
|
ἀφήσοι
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἀφήσομεν
|
-
|
ἀφήσοιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀφήσετε
|
-
|
ἀφήσοιτε
|
-
|
| οὗτοι
|
ἀφήσουσι(ν)
|
-
|
ἀφήσοιεν
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀφήσειν
|
ἀφήσων
|
ἀφήσουσα
|
ἀφῆσον
|
| Ενεργητικός Αόριστος α'
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀφῆκα
|
ἀφήκω
|
ἀφήκαιμι
|
-
|
| σύ
|
ἀφῆκας
|
ἀφήκῃς
|
ἀφήκαις / ἀφήκειας
|
ἀφῆκον
|
| οὗτος
|
ἀφῆκε
|
ἀφήκῃ
|
ἀφήκαι / ἀφήκειεν
|
ἀφηκάτω
|
| ἡμεῖς
|
ἀφήκαμεν
|
ἀφήκωμεν
|
ἀφήκαιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀφήκατε
|
ἀφήκητε
|
ἀφήκαιτε
|
ἀφήκατε
|
| οὗτοι
|
ἀφῆκαν
|
ἀφήκωσι(ν)
|
ἀφήκαιεν / ἀφήκειαν
|
ἀφηκάντων / ἀφηκάτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀφῆκαι
|
ἀφήκας
|
ἀφήκασα
|
ἀφῆκαν
|
| Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀφεῖκα
|
ἀφείκω / ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός ὦ
|
ἀφείκοιμι / ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός εἴην
|
-
|
| σύ
|
ἀφεῖκας
|
ἀφείκῃς / ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός ᾖς
|
ἀφείκοις / ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός εἴης
|
ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός ἴσθι
|
| οὗτος
|
ἀφεῖκε
|
ἀφείκῃ / ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός ᾖ
|
ἀφείκοι / ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός εἴη
|
ἀφεικώς, ἀφεικυῖα, ἀφεικός ἔστω
|
| ἡμεῖς
|
ἀφείκαμεν
|
ἀφείκωμεν / ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα ὦμεν
|
ἀφείκοιμεν / ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀφείκατε
|
ἀφείκητε / ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα ἦτε
|
ἀφείκοιτε / ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα εἴητε/εἶτε
|
ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα ἔστε
|
| οὗτοι
|
ἀφείκασι(ν)
|
ἀφείκωσι(ν) / ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα ὦσι(ν)
|
ἀφείκοιεν / ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα εἴησαν/εἶεν
|
ἀφεικότες, ἀφεικυῖαι, ἀφεικότα ἔστων
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀφεικέναι
|
ἀφεικώς
|
ἀφεικυῖα
|
ἀφεικός
|
| Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀφείκειν
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἀφείκεις
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἀφείκει
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἀφείκεμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀφείκετε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἀφείκεσαν
|
-
|
-
|
-
|
|
Ετυμολογία 
Ρήμα