Ενεργητικός Ενεστώτας |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
ἵημι |
ἱῶ |
ἱείην |
- |
σύ |
ἵης (& ἱεῖς) |
ἱῇς |
ἱείης |
ἵει |
οὗτος |
ἵησι |
ἱῇ |
ἱείη |
ἱέτω |
ἡμεῖς |
ἵεμεν |
ἱῶμεν |
ἱείημεν/ἱεῖμεν |
- |
ὑμεῖς |
ἵετε |
ἱῆτε |
ἱείητε/ἱεῖτε |
ἵετε |
οὗτοι |
ἱᾶσι(ν) |
ἱῶσι(ν) |
ἱείησαν/ἱεῖεν |
ἱέντων / ἱέτωσαν |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
ἱέναι |
ἱείς (γεν. ἱέντος) |
ἱεῖσα |
ἱέν |
Ενεργητικός Παρατατικός |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
ἵην |
- |
- |
- |
σύ |
ἵεις |
- |
- |
- |
οὖτος |
ἵει |
- |
- |
- |
ἡμεῖς |
ἵεμεν |
- |
- |
- |
ὑμεῖς |
ἵετε |
- |
- |
- |
οὗτοι |
ἵεσαν |
- |
- |
- |
Ενεργητικός Μέλλοντας |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
ἥσω |
- |
ἥσοιμι |
- |
σύ |
ἥσεις |
- |
ἥσοις |
- |
οὗτος |
ἥσει |
- |
ἥσοι |
- |
ἡμεῖς |
ἥσομεν |
- |
ἥσοιμεν |
- |
ὑμεῖς |
ἥσετε |
- |
ἥσοιτε |
- |
οὗτοι |
ἥσουσι(ν) |
- |
ἥσοιεν |
- |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
ἥσειν |
ἥσων |
ἥσουσα |
ἧσον |
Ενεργητικός Αόριστος α' |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
ἧκα |
ἥκω |
ἥκαιμι |
- |
σύ |
ἧκας |
ἥκῃς |
ἥκαις / ἥκειας |
ἧκον |
οὗτος |
ἧκε |
ἥκῃ |
ἥκαι / ἥκειεν |
ἡκάτω |
ἡμεῖς |
ἥκαμεν |
ἥκωμεν |
ἥκαιμεν |
- |
ὑμεῖς |
ἥκατε |
ἥκητε |
ἥκαιτε |
ἥκατε |
οὗτοι |
ἧκαν |
ἥκωσι(ν) |
ἥκαιεν / ἥκειαν |
ἡκάντων / ἡκάτωσαν |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
ἧκαι |
ἥκας |
ἥκασα |
ἧκαν |
Ενεργητικός Παρακείμενος |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
εἷκα |
εἵκω / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ὦ |
εἵκοιμι / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός εἴην |
- |
σύ |
εἷκας |
εἵκῃς / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ᾖς |
εἵκοις / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός εἴης |
εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ἴσθι |
οὗτος |
εἷκε |
εἵκῃ / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ᾖ |
εἵκοι / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός εἴη |
εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ἔστω |
ἡμεῖς |
εἵκαμεν |
εἵκωμεν / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ὦμεν |
εἵκοιμεν / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα εἴημεν/εἶμεν |
- |
ὑμεῖς |
εἵκατε |
εἵκητε / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ἦτε |
εἵκοιτε / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα εἴητε/εἶτε |
εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ἔστε |
οὗτοι |
εἵκασι(ν) |
εἵκωσι(ν) / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ὦσι(ν) |
εἵκοιεν / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα εἴησαν/εἶεν |
εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ἔστων |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
εἱκέναι |
εἱκώς |
εἱκυῖα |
εἱκός |
Ενεργητικός Υπερσυντέλικος |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
εἵκειν |
- |
- |
- |
σύ |
εἵκεις |
- |
- |
- |
οὖτος |
εἵκει |
- |
- |
- |
ἡμεῖς |
εἵκεμεν |
- |
- |
- |
ὑμεῖς |
εἵκετε |
- |
- |
- |
οὗτοι |
εἵκεσαν |
- |
- |
- |
|