Ενεργητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἵημι
|
ἱῶ
|
ἱείην
|
-
|
σύ
|
ἵης (& ἱεῖς)
|
ἱῇς
|
ἱείης
|
ἵει
|
οὗτος
|
ἵησι
|
ἱῇ
|
ἱείη
|
ἱέτω
|
ἡμεῖς
|
ἵεμεν
|
ἱῶμεν
|
ἱείημεν/ἱεῖμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἵετε
|
ἱῆτε
|
ἱείητε/ἱεῖτε
|
ἵετε
|
οὗτοι
|
ἱᾶσι(ν)
|
ἱῶσι(ν)
|
ἱείησαν/ἱεῖεν
|
ἱέντων / ἱέτωσαν
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἱέναι
|
ἱείς (γεν. ἱέντος)
|
ἱεῖσα
|
ἱέν
|
Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἵην
|
-
|
-
|
-
|
σύ
|
ἵεις
|
-
|
-
|
-
|
οὖτος
|
ἵει
|
-
|
-
|
-
|
ἡμεῖς
|
ἵεμεν
|
-
|
-
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἵετε
|
-
|
-
|
-
|
οὗτοι
|
ἵεσαν
|
-
|
-
|
-
|
Ενεργητικός Μέλλοντας
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἥσω
|
-
|
ἥσοιμι
|
-
|
σύ
|
ἥσεις
|
-
|
ἥσοις
|
-
|
οὗτος
|
ἥσει
|
-
|
ἥσοι
|
-
|
ἡμεῖς
|
ἥσομεν
|
-
|
ἥσοιμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἥσετε
|
-
|
ἥσοιτε
|
-
|
οὗτοι
|
ἥσουσι(ν)
|
-
|
ἥσοιεν
|
-
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἥσειν
|
ἥσων
|
ἥσουσα
|
ἧσον
|
Ενεργητικός Αόριστος α'
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἧκα
|
ἥκω
|
ἥκαιμι
|
-
|
σύ
|
ἧκας
|
ἥκῃς
|
ἥκαις / ἥκειας
|
ἧκον
|
οὗτος
|
ἧκε
|
ἥκῃ
|
ἥκαι / ἥκειεν
|
ἡκάτω
|
ἡμεῖς
|
ἥκαμεν
|
ἥκωμεν
|
ἥκαιμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἥκατε
|
ἥκητε
|
ἥκαιτε
|
ἥκατε
|
οὗτοι
|
ἧκαν
|
ἥκωσι(ν)
|
ἥκαιεν / ἥκειαν
|
ἡκάντων / ἡκάτωσαν
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἧκαι
|
ἥκας
|
ἥκασα
|
ἧκαν
|
Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
εἷκα
|
εἵκω / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ὦ
|
εἵκοιμι / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός εἴην
|
-
|
σύ
|
εἷκας
|
εἵκῃς / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ᾖς
|
εἵκοις / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός εἴης
|
εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ἴσθι
|
οὗτος
|
εἷκε
|
εἵκῃ / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ᾖ
|
εἵκοι / εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός εἴη
|
εἱκώς, εἱκυῖα, εἱκός ἔστω
|
ἡμεῖς
|
εἵκαμεν
|
εἵκωμεν / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ὦμεν
|
εἵκοιμεν / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
εἵκατε
|
εἵκητε / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ἦτε
|
εἵκοιτε / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα εἴητε/εἶτε
|
εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ἔστε
|
οὗτοι
|
εἵκασι(ν)
|
εἵκωσι(ν) / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ὦσι(ν)
|
εἵκοιεν / εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα εἴησαν/εἶεν
|
εἱκότες, εἱκυῖαι, εἱκότα ἔστων
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
εἱκέναι
|
εἱκώς
|
εἱκυῖα
|
εἱκός
|
Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
εἵκειν
|
-
|
-
|
-
|
σύ
|
εἵκεις
|
-
|
-
|
-
|
οὖτος
|
εἵκει
|
-
|
-
|
-
|
ἡμεῖς
|
εἵκεμεν
|
-
|
-
|
-
|
ὑμεῖς
|
εἵκετε
|
-
|
-
|
-
|
οὗτοι
|
εἵκεσαν
|
-
|
-
|
-
|
|