αστραπή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αστραπή	οι	αστραπές
γενική	της	αστραπής	των	αστραπών
αιτιατική	την	αστραπή	τις	αστραπές
κλητική		αστραπή		αστραπές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αστραπή < αρχαία ελληνική ἀστραπή

Προφορά

ΔΦΑ : /a.stɾaˈpi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐στρα‐πή

Ουσιαστικό

αστραπή θηλυκό

1. (μετεωρολογία) το στιγμιαίο φωτεινό φαινόμενο που συνοδεύει τον κεραυνό
   • η ξαφνική λάμψη του περιβάλλοντος που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια κεραυνού
   • το υπερβολικά φωτεινό φαινόμενο που εμφανίζεται ακριβώς στο σημείο της ηλεκτρικής εκκένωσης, ο κεραυνός
2. (μεταφορικά) κάτι που γίνεται γρήγορα κι έχει μικρή διάρκεια

   ※ Μας έρριξε στο δρόμο προς τη χώρα / με γρήγορο το χέρι ως αστραπή. / Μαζί στον κόσμο μα μονάχοι τώρα, / μια μοναξιά σαν τάφου σιωπή. (Μαρία Πολυδούρη, (Κ’ ήρθε μοιραία...), από την ποιητική συλλογή Οι Τρίλλιες που Σβήνουν)

Επίρρημα

αστραπή

• πάρα πολύ γρήγορα, αστραπιαία, αστραπηδόν

Εκφράσεις

• καθαρός ουρανός, αστραπές δε φοβάται: ο άνθρωπος με τιμιότητα και ειλικρίνεια δε φοβάται την κριτική των άλλων

Μεταφράσεις

    αστραπή

αγγλικά : lightning (en) γαλλικά : éclair (fr) ισπανικά : destello (es) ιταλικά : baleno (it)

ουγγρικά : villám (hu) πολωνικά : błyskawica (pl) πορτογαλικά : clarabóia (pt)