εκκένωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκκένωση	οι	εκκενώσεις
γενική	της	εκκένωσης*	των	εκκενώσεων
αιτιατική	την	εκκένωση	τις	εκκενώσεις
κλητική		εκκένωση		εκκενώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκκενώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκκένωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐκκένω(σις) + -ση < ἐκ- + αρχαία ελληνική κένωσις < κενόω / κενῶ < → και δείτε τη λέξη κενός. Συγχρονικά αναλύεται σε εκ- + κένωση.

• για τη φυσική < σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική discharge

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈce.no.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐κέ‐νω‐ση

Ουσιαστικό

εκκένωση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκκενώνω
  1. (λόγιο) το άδειασμα κάποιου χώρου απ’ το περιεχόμενό του
  2. η απομάκρυνση κάποιων ατόμων από έναν χώρο (για στρατιωτικούς ή άλλους λόγους)
  3. (φυσική) η απότομη μεταφορά ηλεκτρικών φορτίων σε άλλο αγωγό ή σώμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις εκκενώνω, κενώνω και κενός

Μεταφράσεις

    η διαδικασία του εκκενώνω

αγγλικά : evacuation (en),clearing (en) γαλλικά : évacuation (fr) γερμανικά : Evakuierung (de), Räumung (de)Leerung (de)

    (επιπλέον σημασίες)

→ δείτε τις λέξεις άδειασμα και απομάκρυνση

    φυσική: η μεταφορά ηλεκτρικών φορτίων

αγγλικά : discharge (en) γαλλικά : décharge (fr) γερμανικά : Entladung (de)