ανοχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανοχή	οι	ανοχές
γενική	της	ανοχής	των	ανοχών
αιτιατική	την	ανοχή	τις	ανοχές
κλητική		ανοχή		ανοχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανοχή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνοχή < ἀνέχω < ἔχω

• όριο ανεκτικότητας < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική tolérance
• οίκος ανοχής < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική maison de tolérance

Προφορά

ΔΦΑ : /a.noˈçi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νο‐χή

παρώνυμο: ενοχή

Ουσιαστικό

ανοχή θηλυκό

• το αποτέλεσμα του ανέχομαι
  1. ανεκτικότητα, υπομονή
  2. ενδοτικότητα
  3. ο καθορισμός ενός ορίου (προς τα πάνω ή προς τα κάτω) μέσα στο οποίο μπορεί να θεωρηθεί ανεκτή μια διαφορά τιμής ανάμεσα σε ό,τι έχει σχεδιαστεί και σε ό,τι έχει παραχθεί / κατασκευαστεί
  4. (παρωχημένο) σιτοδεία, αφορία

Συγγενικά

• ανεκτικός
• → και δείτε τις λέξεις ανέχομαι και έχω

Πολυλεκτικοί όροι

• οίκος ανοχής: πορνείο
• ψήφος ανοχής: προσωρινή υποστήριξη κάποιου (π.χ. μιας κυβέρνησης), προκειμένου να επιτευθχθεί ένας στόχος ή να μην ανατραπεί μια κυβέρνηση

Μεταφράσεις

    ανοχή

αγγλικά : tolerance (en) γαλλικά : tolérance (fr) πολωνικά : tolerancja (pl)