έωλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	έωλος	η	έωλη	το	έωλο
γενική	του	έωλου	της	έωλης	του	έωλου
αιτιατική	τον	έωλο	την	έωλη	το	έωλο
κλητική		έωλε		έωλη		έωλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	έωλοι	οι	έωλες	τα	έωλα
γενική	των	έωλων	των	έωλων	των	έωλων
αιτιατική	τους	έωλους	τις	έωλες	τα	έωλα
κλητική		έωλοι		έωλες		έωλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

έωλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἕωλος < ἕως / ἠώς < πρωτοελληνική *ᾱϝ̔ως ‎(*āhwōs) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂éwsōs ‎(αυγή) < *h₂ews- (αυγή, ανατολή)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.o.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐ω‐λος

Ομώνυμα / Ομόηχα

• αίολος
• Αίολος

Επίθετο

έωλος, -η, -ο

1. (παρωχημένο, αρχαιοπρεπές) μπαγιάτικος, που ξέμεινε από χθες, μουχλιασμένος, κλούβιος

   ≠ αντώνυμα: νωπός, φρέσκος

2. (κατ’ επέκταση) ξεπερασμένος, αβάσιμος, αστήρικτος, αθεμελίωτος

   άλλες μορφές: αίολος

Πηγές

• έωλος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Μεταφράσεις

    έωλος

→ δείτε τις λέξεις μπαγιάτικος, μουχλιασμένος, αβάσιμος, ξεπερασμένος, αστήρικτος και αθεμελίωτος