έπος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έπος	τα	έπη
γενική	του	έπους	των	επών
αιτιατική	το	έπος	τα	έπη
κλητική		έπος		έπη
όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έπος < αρχαία ελληνική ἔπος < ϝέπος ‎< πρωτοελληνική *wékʷos < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *wékʷos < *wekʷ- ‎(μιλώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.pos/

Ουσιαστικό

έπος ουδέτερο

1. ποίημα μεγάλης έκτασης όπου εξυμνούνται κι εγκωμιάζονται τα κατορθώματα ηρώων, θεών, αρχόντων κ.λπ.
2. (συνεκδοχικά) το αντίστοιχο λογοτεχνικό είδος
3. (μεταφορικά) σκληρός αγώνας που καταλήγει θριαμβευτικά σε νίκη

   το έπος της Αλβανίας

Εκφράσεις

• αμ᾽ έπος αμ᾽ έργον : χωρίς αναβολή, από τη θεωρία στην πράξη

Συγγενικές λέξεις

• επικός

Σύνθετα

• αμετροέπεια
• αμετροεπής
• ασυνέπεια
• ασυνεπής
• εποποιία
• καλλιέπεια
• καλλιεπής
• συνέπεια
• συνεπής

Μεταφράσεις

    έπος

αγγλικά : epic (en) γαλλικά : épopée (fr)

πολωνικά : epos (pl) τσεχικά : epos (cs)