έπιπλο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έπιπλο	τα	έπιπλα
γενική	του	επίπλου & έπιπλου	των	επίπλων
αιτιατική	το	έπιπλο	τα	έπιπλα
κλητική		έπιπλο		έπιπλα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

έπιπλο < αρχαία ελληνική ἔπιπλον (συνήθως στον πληθυντικό: ἔπιπλα)

έπιπλο ουδέτερο

ονομασία χρηστικών αντικειμένων (συνήθως κινητών) που χρησιμοποιούνται κυρίως σε κλειστούς χώρους, σπίτια, γραφεία, καταστήματα
Πρέπει να αγοράσουμε καινούρια έπιπλα για το σπίτι.
Μερικά έπιπλα:
(μεταφορικά, μειωτικό) για άτομο χωρίς ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα, που συνοδεύει άλλο πρόσωπο
Όπου πάμε, μας κουβαλάει κι αυτό το έπιπλο, την Τάδε.