υπάλληλος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	υπάλληλος	υπάλληλοι
γενική	υπαλλήλου	υπαλλήλων
αιτιατική	υπάλληλο	υπαλλήλους
κλητική	υπάλληλε	υπάλληλοι

Ετυμολογία

1. υπάλληλος < αρχαία ελληνική ὑπάλληλος (επίθετο)
2. ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ˈpa.li.lɔs/

Επίθετο

υπάλληλος, -η, -ο

1. υπάλληλες έννοιες: ζεύγος (ή ομάδα) εννοιών από τις οποίες η μία είναι ευρύτερη ενώ η άλλη στενότερη, υπάγεται στην πρώτη

Μεταφράσεις

    υπάλληλος

Ουσιαστικό

υπάλληλος αρσενικό ή θηλυκό

1. αυτός/αυτή που εργάζεται με σχέση εξαρτημένης εργασίας και πληρώνεται με μηνιαίο μισθό

Παράγωγες λέξεις

• υπαλληλάκος
• υπαλληλίσκος

Σύνθετα

• αναρχοϋπάλληλος (άεργος εκκινητής απεργιών)
• εμποροϋπάλληλος
• εργατοϋπάλληλος
• ξενοδοχοϋπάλληλος
• τραπεζοϋπάλληλος

Μεταφράσεις

    υπάλληλος

αγγλικά : employee (en), clerk (en) βουλγαρικά : служител (bg) γαλλικά : employé (fr)