προσταγή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσταγή	οι	προσταγές
γενική	της	προσταγής	των	προσταγών
αιτιατική	την	προσταγή	τις	προσταγές
κλητική		προσταγή		προσταγές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσταγή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προσταγή < αρχαία ελληνική προστάσσω / προστάττω < προσ- + τάσσω / τάττω

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.staˈʝi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐στα‐γή

παλιότερος συλλαβισμός : προσ‐τα‐γή

Ουσιαστικό

προσταγή θηλυκό

1. η διαδικασία του προστάζω

   ≈ συνώνυμα: διαταγή, επιταγή

2. το αποτέλεσμα του προστάζω

   ≈ συνώνυμα: επιταγή, κέλευσμα, πρόσταγμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προστάζω, προς, τάζω και τάσσω

Μεταφράσεις

    προσταγή

αγγλικά : command (en), order (en) γαλλικά : ordre (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	προστᾰγα-
ονομαστική	ἡ	προσταγή	αἱ	προσταγαί
γενική	τῆς	προσταγῆς	τῶν	προσταγῶν
δοτική	τῇ	προσταγῇ	ταῖς	προσταγαῖς
αιτιατική	τὴν	προσταγήν	τὰς	προσταγᾱ́ς
κλητική ὦ!		προσταγή		προσταγαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσταγᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		προσταγαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσταγή < αρχαία ελληνική προστάσσω / προστάττω < προσ- + τάσσω / τάττω, θέμα ταγ- + -ή όπως και στο σχήμα συντάσσω - συνταγή

Ουσιαστικό

προσταγή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• προσταγή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.