προσηνής

Δείτε επίσης : προσήνιος, προσήνεμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	προσηνής	η	προσηνής	το	προσηνές
γενική	του	προσηνούς*	της	προσηνούς	του	προσηνούς
αιτιατική	τον	προσηνή	την	προσηνή	το	προσηνές
κλητική		προσηνή(ς)		προσηνής		προσηνές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	προσηνείς	οι	προσηνείς	τα	προσηνή
γενική	των	προσηνών	των	προσηνών	των	προσηνών
αιτιατική	τους	προσηνείς	τις	προσηνείς	τα	προσηνή
κλητική		προσηνείς		προσηνείς		προσηνή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

προσηνής < αρχαία ελληνική προσηνής < πρός + (ίσως^[1]) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂en-os-^[1] (πρόσωπο, όψη)

προσηνής, -ής, -ές

προσηνής

1 2 Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.