πατρίκιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πατρίκιος	οι	πατρίκιοι
γενική	του	πατρικίου & πατρίκιου	των	πατρικίων
αιτιατική	τον	πατρίκιο	τους	πατρικίους & πατρίκιους
κλητική		πατρίκιε		πατρίκιοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πατρίκιος < ελληνιστική κοινή πατρίκιος < λατινική patricius < pater < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή * phtḗr (3. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική patricien)

Ουσιαστικό

πατρίκιος αρσενικό (θηλυκό: πατρικία)

1. (ιστορία) Ρωμαίος της ανώτερης κοινωνικής τάξης

   ≠ αντώνυμα: πληβείος

2. (ιστορία) τίτλος βυζαντινού άρχοντα
3. που ανήκει στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα

   ※  Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους, έκαναν αδιάκοπο αγώνα, πότε καλυμμένο, πότε ανοιχτό (Καρλ Μαρξ - Φρ. Ένγκελς, Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος/Κεφάλαιο 1: Αστοί και Προλετάριοι)

   ≈ συνώνυμα: αριστοκράτης, άρχοντας, ευγενής

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πατέρας

Μεταφράσεις

    πατρίκιος

αγγλικά : patrician (en), optimate (en) γαλλικά : patricien (fr) γερμανικά : Patrizier (de)