οικονόμος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

οικονόμος < αρχαία ελληνική οἰκονόμος < οἶκος + νέμω (οικο- + -νόμος)

για το επίθετο < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική économe < υστερολατινική oeconomus < μεσαιωνική ελληνική οἰκονόμος)

Επίθετο

πτώση	ενικός
ονομαστική	οικονόμος	οικονόμα	οικονόμο
γενική	οικονόμου	οικονόμας	οικονόμου
αιτιατική	οικονόμο	οικονόμα	οικονόμο
κλητική	οικονόμε	οικονόμα	οικονόμο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	οικονόμοι	οικονόμες	οικονόμα
γενική	οικονόμων	οικονόμων	οικονόμων
αιτιατική	οικονόμους	οικονόμες	οικονόμα
κλητική	οικονόμοι	οικονόμες	οικονόμα

οικονόμος, -ος, ο (θηλυκό: οικονόμος και οικονόμα)

• που κάνει οικονομία, που είναι συνετός στη διαχείριση των χρημάτων και δεν κάνει σπατάλες

  ≠ αντώνυμα: σπάταλος

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	οικονόμος	οι	οικονόμοι
γενική	του/της	οικονόμου	των	οικονόμων
αιτιατική	τον/την	οικονόμο	τους/τις	οικονόμους
κλητική		οικονόμε		οικονόμοι
όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οικονόμος αρσενικό ή θηλυκό

1. αυτός ή αυτή που του/της έχουν ανατεθεί διαχειριστικά καθήκοντα
2. υπηρέτης ή υπηρέτρια που έχει αναλάβει τη διαχείριση του σπιτιού
3. (θρησκεία) τίτλος που δίνεται σε έγγαμους κληρικούς

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη οικονομία

Μεταφράσεις

    υπηρέτης-υπηρέτρια

αγγλικά : oeconomus (en), steward (en), housekeeper (en)

    επίθετο

αγγλικά : frugal (en)

γαλλικά : économe (fr)