οἰκονόμος

Δείτε επίσης : οικονόμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	οἰκονόμος	οἱ/αἱ	οἰκονόμοι
γενική	τοῦ/τῆς	οἰκονόμου	τῶν	οἰκονόμων
δοτική	τῷ/τῇ	οἰκονόμῳ	τοῖς/ταῖς	οἰκονόμοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	οἰκονόμον	τοὺς/τὰς	οἰκονόμους
κλητική ὦ!		οἰκονόμε		οἰκονόμοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		οἰκονόμω
γεν-δοτ	τοῖν		οἰκονόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «ἵππος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οἰκονόμος < οἰκο- + -νόμος < οἶκος + νέμω

οἰκονόμος, -ου αρσενικό ή θηλυκό

παράγωγα & σύνθετα με οἰκονομ-

→ και δείτε τις λέξεις οἶκος, νόμος και νέμω

οἰκονόμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
οἰκονόμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.