επίτροπος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	επίτροπος	οι	επίτροποι
γενική	του/της του	επιτρόπου επίτροπου	των	επιτρόπων
αιτιατική	τον/την	επίτροπο	τους/τις	επιτρόπους
κλητική		επίτροπε		επίτροποι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής, μόνο για το αρσενικό.
όπως «μέτοχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίτροπος < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική ἐπίτροπος, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική commissaire. Αναλύεται σε επί- + τρόπος.

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpi.tɾo.pos/

συλλαβισμός : ε‐πί‐τρο‐πος

Ουσιαστικό

επίτροπος αρσενικό ή θηλυκό

• που έχει την επίσημη ευθύνη να διαχειρίζεται ή να διοικεί κάτι, είναι υπεύθυνος για κάποιον κ.λπ.

Συγγενικές λέξεις

• επιτροπεία
• επιτρόπευση
• επιτροπεύω
• επιτροπή
• επιτροπικός
• υποεπιτροπή
• → δείτε τις λέξεις επί και τρόπος

Δείτε επίσης

• αντιπρόσωπος
• αρμοστής

Μεταφράσεις

    επίτροπος

αγγλικά : commissioner (en), commissary (en) γαλλικά : commissaire (fr) εσπεράντο : komisaro (eo)