οἰκονομία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	οἰκονομίᾱ	αἱ	οἰκονομίαι
γενική	τῆς	οἰκονομίᾱς	τῶν	οἰκονομιῶν
δοτική	τῇ	οἰκονομίᾳ	ταῖς	οἰκονομίαις
αιτιατική	τὴν	οἰκονομίᾱν	τὰς	οἰκονομίᾱς
κλητική ὦ!		οἰκονομίᾱ		οἰκονομίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		οἰκονομίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		οἰκονομίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

< οἰκονόμος < οἶκος + νέμω

Ουσιαστικό

οἰκονομία θηλυκό

• η διοίκηση ενός σπιτιού
• η φειδώ
• τα έσοδα

Συγγενικά

• οἰκονομέω-οἰκονομῶ
• οἰκονομικὸς
• οἰκονόμος