νύκτιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	νύκτιος	η	νύκτια	το	νύκτιο
γενική	του	νύκτιου	της	νύκτιας	του	νύκτιου
αιτιατική	τον	νύκτιο	τη	νύκτια	το	νύκτιο
κλητική		νύκτιε		νύκτια		νύκτιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	νύκτιοι	οι	νύκτιες	τα	νύκτια
γενική	των	νύκτιων	των	νύκτιων	των	νύκτιων
αιτιατική	τους	νύκτιους	τις	νύκτιες	τα	νύκτια
κλητική		νύκτιοι		νύκτιες		νύκτια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νύκτιος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή νύκτιος < αρχαία ελληνική νύξ. νυκτ-. Δείτε και νύχτιος.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈni.kti.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νύ‐κτι‐ος

Επίθετο

νύκτιος, -α, -ο

• (λόγιο, παρωχημένο) συνήθως ως δεύτερο συνθετικό)
  1. λόγια μορφή του νύχτιος: νυχτερινός, νυχτιάτικος

     → χρειάζεται παράθεμα

     → δείτε παράθεμα στο νύχτιος

  2. (λόγιο, σπάνιο, μεταφορικά) σκοτεινός (σαν τη νύχτα)

     ≈ συνώνυμα: αμαυρός

Άλλες μορφές

• νύχτιος

Σύνθετα

• ακρονύκτιος
• ημερονύκτιος
• ολονύκτιος
• μεσονύκτιος
• μεταμεσονύκτιος
• προμεσονύκτιος
• τετρανύκτιος

Μεταφράσεις

    νύκτιος

→ δείτε τις λέξεις νυκτερινός και σκοτεινός

Πηγές

• Όροι με νύκτιος — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	νύκτιος	ἡ	νυκτίᾱ	τὸ	νύκτιον
γενική	τοῦ	νυκτίου	τῆς	νυκτίᾱς	τοῦ	νυκτίου
δοτική	τῷ	νυκτίῳ	τῇ	νυκτίᾳ	τῷ	νυκτίῳ
αιτιατική	τὸν	νύκτιον	τὴν	νυκτίᾱν	τὸ	νύκτιον
κλητική ὦ!		νύκτιε		νυκτίᾱ		νύκτιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	νύκτιοι	αἱ	νύκτιαι	τὰ	νύκτιᾰ
γενική	τῶν	νυκτίων	τῶν	νυκτίων	τῶν	νυκτίων
δοτική	τοῖς	νυκτίοις	ταῖς	νυκτίαις	τοῖς	νυκτίοις
αιτιατική	τοὺς	νυκτίους	τὰς	νυκτίᾱς	τὰ	νύκτιᾰ
κλητική ὦ!		νύκτιοι		νύκτιαι		νύκτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νυκτίω	τὼ	νυκτίᾱ	τὼ	νυκτίω
γεν-δοτ	τοῖν	νυκτίοιν	τοῖν	νυκτίαιν	τοῖν	νυκτίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νύκτιος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική νύξ, νυκτ- + -ιος

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: νύχτιος

Επίθετο

νύκτιος, -α, -ον

• (ελληνιστική κοινή) νυχτερινός, της νύχτας

  ※  2ος αιώνας πκε Λεωνίδας ὁ Ταραντῖνος στην ⌘Παλατινή Ανθολογία, 6, 221.

  θὴρ νύκτιος

Σύνθετα

• ἀκρονύκτιος
• ἐπινύκτιος
• μεσονύκτιος
• ὁλονύκτιος

Πηγές

• νύκτιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νύκτιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .