καμπούρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καμπούρης	η	καμπούρα	το	καμπούρικο
γενική	του	καμπούρη	της	καμπούρας	του	καμπούρικου
αιτιατική	τον	καμπούρη	την	καμπούρα	το	καμπούρικο
κλητική		καμπούρη		καμπούρα		καμπούρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καμπούρηδες	οι	καμπούρες	τα	καμπούρικα
γενική	των	καμπούρηδων		—	των	καμπούρικων
αιτιατική	τους	καμπούρηδες	τις	καμπούρες	τα	καμπούρικα
κλητική		καμπούρηδες		καμπούρες		καμπούρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καμπούρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καμπούρης < οθωμανική τουρκική قنبور (kanbur, kambur) (τουρκική kambur) πιθανόν < αρχαία ελληνική καμπύλος (οπότε, θα ήταν αντιδάνειο) < κάμπτω.

Επίσης, ουσιαστικοποιημένα (αρσενικό, θηλυκό).

Το ουδέτερο, από το καμπούρικος.

Επίθετο

καμπούρης, -α, -ικο

• άτομο που έχει καμπούρα

  ↪Ο Κουασιμόδος ήταν ένας καμπούρης και κακάσχημος κωδωνοκρούστης στην Παναγία των Παρισίων.

  ≈ συνώνυμα: κυφωτικός (λόγιο)

Ουσιαστικό

καμπούρης αρσενικό (θηλυκό καμπούρα)

• που είναι καμπούρης (#Επίθετο)

Εκφράσεις

• δε σε είπαμε και καμπούρη!
• στου καμπούρη την πλάτη

Συγγενικές λέξεις

• ακαμπούριαστος
• ακαμπούρωτος
• διπλοκάμπουρος
• θεοκάμπουρος
• καμπούρα
• Καμπούρης (επώνυμο)
• καμπουριάζω / καμπουρίζω
• καμπούριασμα
• καμπουριασμένος
• καμπουριαστά
• καμπουριαστός
• καμπούρικος
• καμπουρίτσα
• καμπουρομύτα
• καμπουρομύτης
• καμπουρομύτικος
• καμπουρωτά
• καμπουρωτός
• πισωκάμπουρο
• στραβοκάμπουρας
• τρικάμπουρος

Δείτε επίσης

• κύφωση
• σκολίωση

Μεταφράσεις

    καμπούρης

αγγλικά : hunchbacked (en), hunchback (en), humpback (en) γαλλικά : bossu (fr) ισπανικά : jorobado (es) πολωνικά : garbus (pl), garbaty (pl)