καλοαναθρεμμένος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καλοαναθρεμμένος	η	καλοαναθρεμμένη	το	καλοαναθρεμμένο
γενική	του	καλοαναθρεμμένου	της	καλοαναθρεμμένης	του	καλοαναθρεμμένου
αιτιατική	τον	καλοαναθρεμμένο	την	καλοαναθρεμμένη	το	καλοαναθρεμμένο
κλητική		καλοαναθρεμμένε		καλοαναθρεμμένη		καλοαναθρεμμένο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καλοαναθρεμμένοι	οι	καλοαναθρεμμένες	τα	καλοαναθρεμμένα
γενική	των	καλοαναθρεμμένων	των	καλοαναθρεμμένων	των	καλοαναθρεμμένων
αιτιατική	τους	καλοαναθρεμμένους	τις	καλοαναθρεμμένες	τα	καλοαναθρεμμένα
κλητική		καλοαναθρεμμένοι		καλοαναθρεμμένες		καλοαναθρεμμένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλοαναθρεμμένος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καλοαναθρεμμένος < καλοανατεθρεμμένος (λόγιο) < καλο- + ἀνατεθραμμένος παθητική μετοχή παρακειμένου του αρχαίου ἀνατρέφω (αναθρεμμένος), μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος ανατρέφω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.lo.a.na.θɾeˈme.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λο‐α‐να‐θρεμ‐μέ‐νος

Μετοχή

καλοαναθρεμμένος

1. που έχει ανατραφεί, διαπαιδαγωγηθεί σωστά, με ηθικές αξίες

   ⮡  Είναι καλοαναθρεμμένα παιδιά, από καλή οικογένεια.

   ≠ αντώνυμα: κακοαναθρεμμένος

2. (κακόσημο) που έχει μάθει σε εύκολες καταστάσεις κι είναι άμαθος στα δύσκολα

   ≈ συνώνυμα: καλομαθημένος

   ≠ αντώνυμα: κακομαθημένος

Συγγενικά

• θρεμμένος
• καλοθρεμμένος

Μεταφράσεις

    καλοαναθρεμμένος

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καλοαναθρεμμένος < καλο- + ἀναθραμμένος (ἀνα- + θρεμμένος), παθητική μετοχή παρακειμένου του ἀνατρέφω

Μετοχή

καλοαναθρεμμένος

• που έχει καλή ανατροφή, (νέα ελληνική καλοαναθρεμμένος)

Άλλες μορφές

• καλαναθρεμμένος

Συγγενικά

• τρέφω

Πηγές

• καλοαναθρεμμένος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].