ανατροφή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανατροφή	οι	ανατροφές
γενική	της	ανατροφής	των	ανατροφών
αιτιατική	την	ανατροφή	τις	ανατροφές
κλητική		ανατροφή		ανατροφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανατροφή < (ελληνιστική κοινή) ἀνατροφή

Ουσιαστικό

ανατροφή θηλυκό

1. η διατροφή, η υλική και συναισθηματική φροντίδα, και κυρίως η διαπαιδαγώγηση που παρέχεται σε ένα παιδί από εκείνον που έχει την ευθύνη του

   Η εργασία ήτο η μόνη ανατροφή, ἥν είχε λάβει παρά του πατρός του, αύτη δε ήτο, φρονώ, η αρίστη, ἥν ηδύνατο λάβη, και αύτη τον έσωζεν. (Αλ. Παπαδιαμάντης, "Η Γυφτοπούλα")

   Κακότροπο παιδί! Χωρίς ανατροφή!) (δηλ. χωρίς καλή ανατροφή)

2. (σπάνια) η διατροφή

Μεταφράσεις

    ανατροφή

αγγλικά : upbringing (en) γαλλικά : éducation (fr)