upbringing

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

upbringing ^(en) (μη μετρήσιμο, ενικός)

• η ανατροφή, ο τρόπος με τον οποίο φροντίζεται ένα παιδί και διδάσκεται πώς να συμπεριφέρεται όσο μεγαλώνει

  ⮡  She gave up her job to take care of her children’s upbringing.

  Παραιτήθηκε από την εργασία της, για να ασχοληθεί με την ανατροφή των παιδιών της.

  ⮡  Someone has a good/bad upbringing.

  Έχει/πήρε κάποιος καλή/κακή ανατροφή.

Πηγές

• upbringing - Oxford Learner's Dictionaries