επιτομή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιτομή	οι	επιτομές
γενική	της	επιτομής	των	επιτομών
αιτιατική	την	επιτομή	τις	επιτομές
κλητική		επιτομή		επιτομές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιτομή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιτομή < ἐπιτέμνω < ἐπί + τέμνω. Συγχρονικά αναλύεται σε επι- + -τομή

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pi.toˈmi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐το‐μή

Ουσιαστικό

επιτομή θηλυκό

1. σύνοψη ενός κειμένου
2. συγκέντρωση κειμένων σε έναν τόμο
3. που συγκεντρώνει τα καλύτερα χαρακτηριστικά ενός προσώπου ή αντικειμένου, το τυπικό ή τέλειο παράδειγμα

   ⮡  επιτομή της πρακτικότητας / τσιγκουνιάς / κακίας / κομψότητας

   ※  Η ιστορία των σκουπιδιών είναι η επιτομή του ελληνικού παραλογισμού (* εφημερίδα Καθημερινή, 10.12.2009])

   ≈ συνώνυμα: ενσάρκωση, προσωποποίηση, πρότυπο, υπόδειγμα

Δείτε επίσης

• επιτομή στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    επιτομή

αγγλικά : compendium (en), epitome (en) βουλγαρικά : компендиум (bg) γαλλικά : condensé (fr) ισπανικά : compendio (es) πολωνικά : kompendium (pl)

Πηγές

• επιτομή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας