ἐπιτομή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐπιτομή	αἱ	ἐπιτομαί
γενική	τῆς	ἐπιτομῆς	τῶν	ἐπιτομῶν
δοτική	τῇ	ἐπιτομῇ	ταῖς	ἐπιτομαῖς
αιτιατική	τὴν	ἐπιτομήν	τὰς	ἐπιτομᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἐπιτομή		ἐπιτομαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐπιτομᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἐπιτομαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπιτομή < ἐπιτέμνω < ἐπι- + τέμνω

Ουσιαστικό

ἐπιτομή

1. η επιφανειακή τομή
2. συντόμευση, σύνοψη, περίληψη
3. επιτομή

Πηγές

• ἐπιτομή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπιτομή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.