ἐπιτέμνω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	ἐπιτέμνω	ἐπιτέμνομαι
Παρατατικός	ἐπέτεμνον	ἐπετεμνόμην
Μέλλοντας	ἐπιτεμῶ	ἐπιτεμοῦμαι & ἐπιτμηθήσομαι
Αόριστος	ἐπέτεμον & ἐπέταμον	ἐπετεμόμην & ἐπετμήθην
Παρακείμενος	ἐπιτέτμηκα	ἐπιτέτμημαι
Υπερσυντέλικος	ἐπετετμήκειν	ἐπετετμήμην
Συντελ.Μέλλ.	ἐπιτετμηκώς ἔσομαι	ἐπιτετμήσομαι

Ετυμολογία

ἐπιτέμνω < ἐπι- + τέμνω

Ρήμα

ἐπιτέμνω (και ιωνικός τύπος  ἐπιτάμνω)

1. κόβω
2. χαράζω
3. τραυματίζω
4. συντομεύω
5. αναφέρω περιληπτικά

Κλίση

    ἐπιτέμνω - ἐπιτέμνομαι

Ενεργητική Φωνή ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ ἐπιτέμνω ἐπιτέμνω ἐπιτέμνοιμι — σὺ ἐπιτέμνεις ἐπιτέμνῃς ἐπιτέμνοις ἐπίτεμνε οὖτος ἐπιτέμνει ἐπιτέμνῃ ἐπιτέμνοι ἐπιτεμνέτω ἡμεῖς ἐπιτέμνομεν ἐπιτέμνωμεν ἐπιτέμνοιμεν — ὑμεῖς ἐπιτέμνετε ἐπιτέμνητε ἐπιτέμνοιτε ἐπιτέμνετε οὗτοι ἐπιτέμνουσῐ(ν) ἐπιτέμνωσῐ(ν) ἐπιτέμνοιεν ἐπιτεμνόντων ἐπιτεμνέτωσαν 2o δυϊκός ἐπιτέμνετον ἐπιτέμνητον ἐπιτέμνοιτον ἐπιτέμνετον 3o δυϊκός ἐπιτέμνετον ἐπιτέμνητον ἐπιτεμνοίτην ἐπιτεμνέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο ἐπιτέμνειν ἐπιτέμνων ἐπιτέμνουσα ἐπιτέμνον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπέτεμνον - - - σύ ἐπέτεμνες - - - οὖτος ἐπέτεμνε - - - ἡμεῖς ἐπετέμνομεν - - - ὑμεῖς ἐπετέμνετε - - - οὗτοι ἐπέτεμνον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπιτεμῶ - ἐπιτεμοῖμι / ἐπιτεμοίην - σύ ἐπιτεμεῖς - ἐπιτεμοῖς / ἐπιτεμοίης - οὖτος ἐπιτεμεῖ - ἐπιτεμοῖ / ἐπιτεμοίη - ἡμεῖς ἐπιτεμοῦμεν - ἐπιτεμοῖμεν - ὑμεῖς ἐπιτεμεῖτε - ἐπιτεμοῖτε - οὗτοι ἐπιτεμοῦσι(ν) - ἐπιτεμοῖεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτεμεῖν ἐπιτεμῶν ἐπιτεμοῦσα ἐπιτεμοῦν Ενεργητικός Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπέτεμον ἐπιτέμω ἐπιτέμοιμι - σύ ἐπέτεμες ἐπιτέμῃς ἐπιτέμοις ἐπίτεμε οὖτος ἐπέτεμε ἐπιτέμῃ ἐπιτέμοι ἐπιτεμέτω ἡμεῖς ἐπετέμομεν ἐπιτέμωμεν ἐπιτέμοιμεν - ὑμεῖς ἐπετέμετε ἐπιτέμητε ἐπιτέμοιτε ἐπιτέμετε οὗτοι ἐπέτεμον ἐπιτέμωσι(ν) ἐπιτέμοιεν ἐπιτεμόντων / ἐπιτεμέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτεμεῖν ἐπιτεμών ἐπιτεμοῦσα ἐπιτεμόν Ενεργητικός Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπέταμον ἐπιτάμω ἐπιτάμοιμι - σύ ἐπέταμες ἐπιτάμῃς ἐπιτάμοις ἐπίταμε οὖτος ἐπέταμε ἐπιτάμῃ ἐπιτάμοι ἐπιταμέτω ἡμεῖς ἐπετάμομεν ἐπιτάμωμεν ἐπιτάμοιμεν - ὑμεῖς ἐπετάμετε ἐπιτάμητε ἐπιτάμοιτε ἐπιτάμετε οὗτοι ἐπέταμον ἐπιτάμωσι(ν) ἐπιτάμοιεν ἐπιταμόντων / ἐπιταμέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιταμεῖν ἐπιταμών ἐπιταμοῦσα ἐπιταμόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπιτέτμηκα ἐπιτετμήκω / ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός ὦ ἐπιτετμήκοιμι / ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός εἴην - σύ ἐπιτέτμηκας ἐπιτετμήκῃς / ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός ᾖς ἐπιτετμήκοις / ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός εἴης ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός ἴσθι οὗτος ἐπιτέτμηκε ἐπιτετμήκῃ / ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός ᾖ ἐπιτετμήκοι / ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός εἴη ἐπιτετμηκώς, ἐπιτετμηκυῖα, ἐπιτετμηκός ἔστω ἡμεῖς ἐπιτετμήκαμεν ἐπιτετμήκωμεν / ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα ὦμεν ἐπιτετμήκοιμεν / ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ἐπιτετμήκατε ἐπιτετμήκητε / ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα ἦτε ἐπιτετμήκοιτε / ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα εἴητε/εἶτε ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα ἔστε οὗτοι ἐπιτετμήκασι(ν) ἐπιτετμήκωσι(ν) / ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα ὦσι(ν) ἐπιτετμήκοιεν / ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα εἴησαν/εἶεν ἐπιτετμηκότες, ἐπιτετμηκυῖαι, ἐπιτετμηκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτετμηκέναι ἐπιτετμηκώς ἐπιτετμηκυῖα ἐπιτετμηκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπετετμήκειν - - - σύ ἐπετετμήκεις - - - οὖτος ἐπετετμήκει - - - ἡμεῖς ἐπετετμήκεμεν - - - ὑμεῖς ἐπετετμήκετε - - - οὗτοι ἐπετετμήκεσαν - - - Μεσοπαθητική Φωνή 1η συζυγία - μεσοπαθητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ ἐπιτέμνομαι ἐπιτέμνωμαι ἐπιτεμνοίμην — σὺ ἐπιτέμνῃ / ἐπιτέμνει ἐπιτέμνῃ ἐπιτέμνοιο ἐπιτέμνου οὖτος ἐπιτέμνεται ἐπιτέμνηται ἐπιτέμνοιτο ἐπιτεμνέσθω ἡμεῖς ἐπιτεμνόμεθα ἐπιτεμνώμεθα ἐπιτεμνοίμεθα — ὑμεῖς ἐπιτέμνεσθε ἐπιτέμνησθε ἐπιτέμνοισθε ἐπιτέμνεσθε οὗτοι ἐπιτέμνονται ἐπιτέμνωνται ἐπιτέμνοιντο ἐπιτεμνέσθων / ἐπιτεμνέσθωσαν 2o δυϊκός ἐπιτέμνεσθον ἐπιτέμνησθον ἐπιτέμνοισθον ἐπιτέμνεσθον 3o δυϊκός ἐπιτέμνεσθον ἐπιτέμνησθον ἐπιτεμνοίσθην ἐπιτεμνέσθων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο ἐπιτέμνεσθαι ἐπιτεμνόμενος ἐπιτεμνομένη ἐπιτεμνόμενον Μέσος / Παθητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπετεμνόμην - - - σύ ἐπετέμνου - - - οὗτος ἐπετέμνετο - - - ἡμεῖς ἐπετεμνόμεθα - - - ὑμεῖς ἐπετέμνεσθε - - - οὗτοι ἐπετέμνοντο - - - Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπιτεμοῦμαι - ἐπιτεμοίμην - σύ ἐπιτεμεῖ - ἐπιτεμοῖο - οὖτος ἐπιτεμεῖται - ἐπιτεμοῖτο - ἡμεῖς ἐπιτεμούμεθα - ἐπιτεμοίμεθα - ὑμεῖς ἐπιτεμεῖσθε - ἐπιτεμοῖσθε - οὗτοι ἐπιτεμοῦνται - ἐπιτεμοῖντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτεμεῖσθαι ἐπιτεμούμενος ἐπιτεμουμένη ἐπιτεμούμενον Παθητικός Μέλλοντας α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπιτμηθήσομαι - ἐπιτμηθησοίμην - σύ ἐπιτμηθήσῃ / ἐπιτμηθήσει - ἐπιτμηθήσοιο - οὖτος ἐπιτμηθήσεται - ἐπιτμηθήσοιτο - ἡμεῖς ἐπιτμηθησόμεθα - ἐπιτμηθησοίμεθα - ὑμεῖς ἐπιτμηθήσεσθε - ἐπιτμηθήσοισθε - οὗτοι ἐπιτμηθήσονται - ἐπιτμηθήσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτμηθήσεσθαι ἐπιτμηθησόμενος ἐπιτμηθησομένη ἐπιτμηθησόμενον Μέσος Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπετεμόμην ἐπιτέμωμαι ἐπιτεμοίμην - σύ ἐπετέμου ἐπιτέμῃ ἐπιτέμοιο ἐπιτεμοῦ οὖτος ἐπετέμετο ἐπιτέμηται ἐπιτέμοιτο ἐπιτεμέσθω ἡμεῖς ἐπετεμόμεθα ἐπιτεμώμεθα ἐπιτεμοίμεθα - ὑμεῖς ἐπετέμεσθε ἐπιτέμησθε ἐπιτέμοισθε ἐπιτέμεσθε οὗτοι ἐπετέμοντο ἐπιτέμωνται ἐπιτέμοιντο ἐπιτεμέσθων / ἐπιτεμέσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτεμέσθαι ἐπιτεμόμενος ἐπιτεμομένη ἐπιτεμόμενον Παθητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπετμήθην ἐπιτμηθῶ ἐπιτμηθείην - σύ ἐπετμήθης ἐπιτμηθῇς ἐπιτμηθείης ἐπιτμήθητι οὖτος ἐπετμήθη ἐπιτμηθῇ ἐπιτμηθείη ἐπιτμηθήτω ἡμεῖς ἐπετμήθημεν ἐπιτμηθῶμεν ἐπιτμηθείημεν / ἐπιτμηθεῖμεν - ὑμεῖς ἐπετμήθητε ἐπιτμηθῆτε ἐπιτμηθείητε / ἐπιτμηθεῖτε ἐπιτμήθητε οὗτοι ἐπετμήθησαν ἐπιτμηθῶσι(ν) ἐπιτμηθείησαν / ἐπιτμηθεῖεν ἐπιτμηθέντων / ἐπιτμηθήτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτμηθῆναι ἐπιτμηθείς ἐπιτμηθεῖσα ἐπιτμηθέν Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπιτέτμημαι ἐπιτετμημένος ὦ ἐπιτετμημένος εἴην - σύ ἐπιτέτμησαι ἐπιτετμημένος ᾖς ἐπιτετμημένος εἴης ἐπιτέτμησο οὖτος ἐπιτέτμηται ἐπιτετμημένος ᾖ ἐπιτετμημένος εἴης ἐπιτετμήσθω ἡμεῖς ἐπιτετμήμεθα ἐπιτετμημένοι ὦμεν ἐπιτετμημένοι εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ἐπιτέτμησθε ἐπιτετμημένοι ἦτε ἐπιτετμημένοι εἴητε/εἶτε ἐπιτέτμησθε οὗτοι ἐπιτέτμηνται ἐπιτετμημένοι ὦσι(ν) ἐπιτετμημένοι εἴησαν/εἶεν ἐπιτετμήσθων / ἐπιτετμήσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐπιτετμῆσθαι ἐπιτετμημένος ἐπιτετμημένη ἐπιτετμημένον Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπετετμήμην - - - σύ ἐπετέτμησο - - - οὖτος ἐπετέτμητο - - - ἡμεῖς ἐπετετμήμεθα - - - ὑμεῖς ἐπετέτμησθε - - - οὗτοι ἐπετέτμηντο - - -

Πηγές

• ἐπιτέμνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπιτέμνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.