διαφθορά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαφθορά	οι	διαφθορές
γενική	της	διαφθοράς	των	διαφθορών
αιτιατική	τη	διαφθορά	τις	διαφθορές
κλητική		διαφθορά		διαφθορές
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διαφθορά < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαφθορά < διαφθείρω < διά + φθείρω. Μορφολογικά, δια-, φθορά

διαφθορά θηλυκό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαφθείρω
1. η βιωμένη (ιδίως σεξουαλική) ανηθικότητα
2. η καταπάτηση της ηθικής, των γραπτών ή άγραφων νόμων, κατά τρόπο συστηματικό, και ιδίως η δωροδόκηση (κρατικών) λειτουργών ή υπαλλήλων

διαφθορά